اوج درخشان فرهنگ ایرانی

1396/2/30 ۰۸:۲۷

شب بزرگداشت «سعید نفیسی»، عصر چهارشنبه در کانون زبان فارسی برگزار شد

پریسا احدیان: عصر چهارشنبه 27 اردیبهشت، دویست و نود و سومین شب از مجموعه شب‌های مجله بخارا به شب «سعید نفیسی» اختصاص یافت. در ابتدای جلسه «علی دهباشی»، متنی از زنده‌یاد «ایرج افشار» در وصف استاد نفیسی قرائت کرد.
در ادامه «نصرالله پورجوادی» با اشاره به تحقیقات خود در مورد خاندان‌های تأثیر‌گذار ایران بر فرهنگ و ادب و هنر و... این کشور، در مورد خاندان نفیسی‌ها گفت: خاندان نفیسی هم یکی از خاندان‌های مهم فرهنگی ما در هفت، هشت قرن گذشته بود. مادر مادربزرگش که مادر مرحوم «ناظم الاطباء» که پدر مرحوم سعید نفیسی بوده است و مادربزرگش دختر ملا محمد کوهبنانی بوده است. او افزود: از همه اینها که بگذریم شخصیت پدر مرحوم نفیسی است. او در مرز میان سنت و تجدد است و کارها و فعالیت‌ها و آثارش هم نشان دهنده این موضوع است و بعد از آن شخصیت برجسته‌ای در زمینه فرهنگ و ادب فارسی به نام «سعید نفیسی» ظهور می‌کند و این پرچم را همچنان به دست می‌گیرد. پرچم فرهنگی که هشت قرن دست به دست شده بود.
در ادامه «فخرالدین فخرالدینی» با یادی از ایرج افشار به خاطراتی از سعید نفیسی و داستان عکس‌هایی که از چهره او ثبت کرده بود اشاره داشت و گفت: استاد نفیسی هر از گاهی نزد من می‎آمد و با طیب خاطر جلوی دوربین من می‎نشست و من خاطرات خوشی از این دیدارها دارم.
در قسمتی دیگر از این مجلس، «افسانه یغمایی» فرزند حبیب یغمایی بخش‌هایی از دستنوشته‌های پدر خود به نقل از سعید نفیسی را قرائت کرد.
«میلاد عظیمی» با یادی از سعید نفیسی سخنانی تحت عنوان «همیشه ایران» را ارائه داشت که متن بخشی از آن، روز چهارشنبه در صفحه آخر روزنامه ایران منتشر شد.
در ادامه «علیرضا اعتصام» مؤلف کتاب «به روایت سعید نفیسی»، گزارشی اجمالی از روند تألیف این کتاب را بیان داشت و تصریح کرد: استاد نفیسی اگر سراینده ناموری نیست بی‌شک نویسنده نامداری است. استاد نفیسی همچون هر نویسنده دیگری با بهره‌گیری از معیارها و ملاک‌های مورد قبول خویش نه صرفاً از دیدگاه ادبی که از نظر روانشناسی و جامعه شناسی به تحلیل روحیه و شخصیت فکری شاعران و نویسندگان و هنرمندان و سیاستمداران ایران در سده اخیر پرداخته است. او تصریح کرد: با اینکه دیرزمانی است از خاموشی استاد می‌گذرد، مردم کتابخوان و دوستدار دانش آن زنده یاد را نیک می‌شناسند. که خاموشی همیشه موجب فراموشی نیست!
سپس «علی اصغر ارجی» به تحلیل قلم و متون آثار استاد نفیسی پرداخت: سعید نفیسی نثر ساده‌ای دارد و سه بخش است؛ اول مربوط به متون تاریخی و علمی و مقالاتش است. بخش دیگر مربوط به رمان‌ها و داستان‌های عاشقانه تاریخی و بخش سوم خاطرات ادبی ایشان است. سعید نفیسی نثر روان و ساده دارد. این نثر در نوشته‌های علمی فوق‌العاده متناسب با محتوا است. وی در ادامه گفت: واژگان عربی و پیچیده‌ای استفاده نمی‌کند. به نظر می‌رسد که بگویم نثر علمی سعید نفیسی در میان منتقدان و نظریه پردازان ادبی بی‌نظیر است.
در خاتمه «رامین نفیسی» فرزند سعید نفیسی از خاطرات پدر خود و دوران کودکی‌اش چنین سخن گفت: دو خاطره از زندگی پدرم می‌گویم که به خصوصیات اخلاقی او بازمی گردد. نخستین چیزی که می‌توانم از پدر بگویم این است که حافظه بسیار خوبی داشت و دوم مسأله عشقش به ایران و کتاب بود. خانواده دوست بود. هیچ‌ وقت در زندگی بر ما تحکم نکرد. همیشه و هر زمان می‌خواستند نصیحتی بکنند اول استدلالشان را می‌گفتند و همیشه به جای دستور ما را راهنمایی می‌کردند. وی خاطرنشان ساخت: ما فرزندان ایشان بعد از اینکه پدر از بین ما رفتند تصمیم گرفتیم یادگارهایشان را نگاه داریم و همه وسیله‌ها و خانه ایشان را حفظ کردیم و این بار سنگین تنها به دوش من است. خانه‌اش را به‌عنوان میراث فرهنگی به ثبت میراث فرهنگی رساندیم و امیدوارم باقی بماند. پدر هیچگاه برای من نمرده و نخواهد مُرد! همان‌طور که برای فرهنگ ایرانی نمرده و نخواهد مُرد!

منبع:ایران

نظر دهید