رحلت فقیه نامدار شیعه آیت ‏اللَّه العظمی "سیدابوالقاسم‏ خوئی" (1413 ق)

1395/8/18 ۰۹:۱۲

آیت‏ اللَّه العظمی سیدابوالقاسم خویى فرزند حاج سیدعلی اكبر در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317 ق در خانواده ‏ای اهل علم و دانش و تقوی در شهرستان خوی دیده به جهان گشود و در 13 سالگی برای تحصیل علوم اسلامی عازم نجف شد. ایشان از كودكی و نوجوانی به هوش و ذكاوت و استعداد معروف بود.

آیت‏ اللَّه العظمی سیدابوالقاسم خویى فرزند حاج سیدعلی اكبر در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317 ق در خانواده ‏ای اهل علم و دانش و تقوی در شهرستان خوی دیده به جهان گشود و در 13 سالگی برای تحصیل علوم اسلامی عازم نجف شد. ایشان از كودكی و نوجوانی به هوش و ذكاوت و استعداد معروف بود. آیت‏ اللَّه خویى در 21 سالگی به درس خارج مشغول شد و از بزرگانی همچون آیات عظام: كمپانی، عراقی، بلاغی، شیخ الشریعه‏ ی اصفهانی و آقا سیدابوالحسن اصفهانی اجازه‏ ی اجتهاد دریافت نمود. ایشان از جوانی به تدریس همت می‏ ورزید و پس از اخذ اجتهاد، درس خارج خود را آغاز كرد. محفل درس آیت ‏اللَّه خویى پرجمعیت ترین درس حوزه‏ ی نجف بود و فُضلای بسیاری در حلقه‏ ی درس این استاد بزرگوار حوزه پرورش یافتند. حضرات آیات عظام: ابوالفضل نجفی خوانساری، میرزا جواد تبریزی، حسین وحید خراسانی، سیدعباس خاتم یزدی، سیدعبدالكریم موسوی اردبیلی، شهید سید محمدباقر صدر، سیدمحمود هاشمی شاهرودی، سید محمدحسین فضل اللَّه و ده‏ها عالم بزرگ از جمله شاگردان این مرجع بزرگ شیعه در طول بیش از 60 سال تدریس می باشند. ایشان در تدریس بسیار چیره دست بود و با توانایى شگرفی آموزش می ‏داد. هنگام تدریس، شمرده، فصیح، منظم و مرتب سخن می‏ گفت و با پرهیز از زیاده‏ گویى و حاشیه‏ پردازی، درس را فشرده و سنجیده ارایه می‏كرد. از آیت ‏اللَّه خویى بیش از 25 دوره كتاب در موضوعات مختلف بر جای مانده است كه مُعجَم رجالُ الحَدیث و تَفصیل الطَّبقات الرُّواة در 23 جلد در علم رجال، نَفَحاتُ الاعجاز فی رَدِّ حُسنِ الایجاز در علوم قرآنی و تكمله‏ ی منهاجُ الصّالحین و... از آن جمله‏ اند. معظمٌ‏ له هم‏چنین موسسات خیریه ‏ای در شهرهای مختلف دنیا دایر كرده است كه شامل بناهای مسكونی، مسجد، حسینه، كتابخانه، مدرسه و درمانگاه می‏ باشد. آیت‏ اللَّه خویی سرانجام در سن 96 سالگی در حالی كه از یك سال پیش از طرف حزب بعث خونخوار عراق در كوفه تبعید بود، در 8 صفر 1413ق برابر با 17 مرداد 1371 ش دار فانی را وداع گفت و در مسجدالخضراء محل تدریس خود در نجف اشرف مدفون گردید.