منهاج العابدین

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

متن منسوب به‏ حجت‌الاسلام محمد غزالی ‏طوسی (450-505ق/ 1058-1112م) ( بالا)، ترجمه از ناشناس، كه به چند تن نسبت داده شده است. نك‍. مشترك، 2469/4: 1- یوسف بدهه خوارزمی اوچی چشتی (د834 ق/30-1431م)، 2- محمود شبستری (مرآت المحققین)، 3- خود غزالی.
در 7 «عقبه»: 1- عقبۀ علم، 2- عقبۀ توبه، 3- عقبۀ عوایق یعنی موانع، 4- عوارض، 5- بواعث، 6- قوادح، 7- عقبۀ حمد و شكر.
آغاز:   حمد مر خدایی را كه او ملك حكیم است و جواد و كریم است و عزیز و رحیم است...
انجام:   اكنون بدانك حاصل این جمله هفت عقبه است: اول عقبۀ علم... هفتم  عقبۀ حمد و شكر. و الله ولی التوفیق و التسدید بمنه و كرمه.
منابع دیگر:   ذریعه، 166/23 چند ترجمه؛ حاجی‌خلیفه، 1876/2«منهاج...» كه تنها از یك ترجمۀ تركی آن یاد كرده؛ فهرستواره، 638/6 «منهاج...»، همانجا 775 غزالی، نمایه.
مشترك، 5036/4 (39 نسخه)؛ مشار، 5036/4 (1 چ)، چاپ: لاهور، 1294 ق، بی‏نام مترجم؛ مشار، مؤلفین، 724/5 نمایه‏ ای از كارهای چاپیش در «3 بند كه از این نام یاد نكرد».
(32)162،   نستعلیق خوش، در مجموعه رساله‏ های میر سید علی نوشتۀ 851-893 ق (گ 762-771). دیباچه را ندارد. آغاز: هذا ترتیب تصنیف كتاب منهاج‌العابدین. اول چیزی كه در دل بنده حركت می‎‏كند از برای عبادت و سلوك آن. انجام برابر بالا (عكس).     شمث‍ 320775
اصل نسخه:   گنج‌بخش، ش 4409 (گنج، 657/3)
(32)163،   مكرر شمارۀ پیشین.

خرید فایل اسکن