در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از خواجه مسعود قمی، از سرایندگان دربار سلطان یعقوب (د 890ق).گفتگویی است میان تیغ و قلم، كه پس از حمد، از شاهزاده یوسف بهادرخان ستایش كرده است و در پایان نام و تاریخ سرودن را 867 (= مخزن معانی) آورده است: چو دیدش خرد در معانی تمام/ روان «مخزن معنی» ش كرد نام/ كه از سال تاریخ خواهی نشان/ از این نام فرخنده گردد عیان... منه كیش غم بر تن خویش از این/ میازار «مسعود» را بیش از این.(این منظومه به نام «مناظرۀ تیغ و قلم» ص 141-211)، همراه «شمس و قمر» او (ص 43-140) و «غزلیات» او (ص 214-241) با پیشگفتار سیدعلی آل داود، تهران، 1380 خ؛ چاپ شدهاست.آغاز: قلم چون به تیغ زبان راز گفتحقیقت بـه نـام خدا بـاز گفتانجام: نهـایـت نـدارد كـمـال سخـنگر اهل كمالی بر این ختم كنمنابع دیگر: ذریعه، (3)1038/9 «دیوان مسعود قمی» و «تیغ و قلم» او، همانجا 290/19 «مثنوی مخزن معنی» یا «تیغ و قلم»؛ اعلام، 2281/3 مسعود؛ نسخه ها، 3191/4 (2 نسخه).447، نستعلیق خوش، 992ق. 132 ص (67 گ)، 12 س. نام سراینده در ص. ع. مولانا مسعود قمی آمده است. (عكس). شمث 315763اصل نسخه: دانشگاه، استانبول ش؟.
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید