شرح قرآن معینی

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از خواجه خاوند معین ‏الدین معینی كشمیری نقشبندی (د محرم 1085ق/1675م) فرزند و خلیفۀ خاوند محمود معروف به حضرت ایشان (د شعبان 1052ق/1642م). تبار خود را تا خواجه بهاءالدین نقشبند در دیباچه آورده است. و تخلص او «معینی» و فهرست نگاشته‏ هایش در آنجا آمده است (  مشترك، 59/1-60). در پی یك خواب دیدن به نام اورنگ زیب (1069-1118 ق)، در ششماه از 7 رجب 1071 تا 27 محرم 1072ق (ـ شرح القرآن معینی) به انجام رسانده است. تفسیر كوتاهی است و آیات الاحكام را می‏ماند.
آغاز:   حمد نامحدود و ثناء نامعدود مر معبودی را سزاست كه حمد جمیع حامدان و ثنای جمیع ثنا خوانان... اما بعد، الحمد و الثناءلله عزوجل... می‏گوید بندۀ مسكین‌ معین‌الدین‌بن افضل‌العلماء.
انجام:   قد وقع الفراغ من تصنیف شرح‏ القرآن بعد ستة اشهر... آخر شهرالاول من سنة ثانیة و السبعین بعد الالف حول جعل عن هجرة سید الانبیاء و افضل المرسلین صلوات الله و سلامه علیه و علی آله و اصحابه اجمعین.
منابع دیگر:   مشترك، 59/1 (4 نسخه)؛ فهرستواره، 2443/3 كشمیری، نمایه، همانجا، 688/6 نمایه، همانجا 1274/8، نمایه؛ كحاله، 312/12.
204،  نسخ و ثلث خوش، سدۀ 12ق. 1257 گ. در 4 مجلد: 1-(گ 1-300)، 2- (گ 301-600)، 3- (گ 601-900)، 4- (گ 901-1257). (عکس).    شمث‍ 5-317972
اصل نسخه:   گنج‌بخش، ش 847  (گنج، 50/1).

خرید فایل اسکن