کریم نامه

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از حجت الاسلام تبریزی، محمد‌تقی فرزند ملامحمد، متخلص به نیّر (1248-1312 ق /2-1833-4-1895م) (نک‍: در خوشاب)
مثنوی ست هزلی در پیرامون 110 بیت، رو به سوی کسی که از وی به نام «کریم» یاد می‌کند. در انجامۀ نویسندۀ نسخه آمده است که وی یکی از معممین و پیشنمازان مسجدی در تبریز است:
کریما نگهدار با بوی خویش
مشو غرّه بر زور با زوی خویش...
به بیهوده گویی تو سندان به مشت
من آنم که ضحاک را، کاوه گشت...
اذان قسمت تو، اقامت ز من
ز تو هر چه مأموم، امامت ز من
آغاز:   
کریم ای نسیب تیه‌کار من
که داری سر جنگ و پیکار من
همانا مرا لیوه (لبو) پنداشتی
که بر جنگ من رایت افراشتی
که با من مصاف از سر جد کنی
برونم ز محراب و مسجد کنی
انجام:   
دهد جمله بر واعظ من گوش هوش
شود راست دعوی دیوار و موش
تمام شد «رزمیه» در خصوص منازعۀ دو نفر از آقایان معممین تبریز در خصوص امامت کردن در یک مسجد... و الحمد‌الله و له الشکر.    شمث‍ 252008
منابع دیگر:   ذریعه،  1241/9 «دیوان نیر تبریز»؛ اعلام، 2565/2: نیّر؛ طبقات، 266/14: محمدتقی؛ مشار، مؤلفین، 246/2: تصویر.
نسخه‌ای دیگر از این مثنوی در دایرة‌المعارف ش (3)1566 نگاهداری می‌شود.
(3)1783،...نسخ‌خوش (1315 ق) (ص 76-82)، آغاز برابر، همراه: فسوة الفصیل، در خوشاب از همو.    شمث‍ 252008

خرید فایل اسکن