اتصاف الماهیه بالوجود؛ اصاله الوجود

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از ملاصدرا شیرازی، صدرالدین محمد بن ابراهیم (د 1050ق/ 1640م). در وحدت وجود و اصالت وجود و اعتباری بودن ماهیت. بخشبندی نشده. و این جز «التشخص» (هف) اوست. نام نگارنده و نام گفتار در دیباچه و پایانۀ نسخۀ در دست نیامده است. 
آغاز:   الحمد لواهب الحیوة و الصلاة علی النبی و الاهل. اما بعد، اعلم هداک الله انه قداضطربت الاهواء و اختلف الاراء فی باب اتصاف المهیة بالوجود و عروضه لها بنااً علی قاعدة المشهورة... 
انجام:   و المهیة معنی کلی صادق علیه متحدمعه موجودة به لا بنفسها الا بمجرد الاعتبار. 
منابع دیگر:   ذریعه، 2/82 «اتصاف الماهیة بالوجود»، همانجا، 118 «اصالةالوجود»، همانجا، 25/55 «وحدت الوجود»؛ اعلام، 2/1170: صدرا؛ طبقات، 11/291: صدرا و «اتصاف...» او؛ مشار، مؤلفین، 5/257: برای کارهای چاپیش از آن میان «اتصاف...» و نمونه دستنوشتۀ او؛ ریحانه، 3/ 419؛ مرعشی، 19/384. 
(3)1924،   نسخ پخته، بی‌نام نویسنده (ع 2/1181ق) (ص 202-209). آغاز و انجام برابر نمونه.    شمث‍ 252149

خرید فایل اسکن