در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از زکی همدانی، از همروزگاران شیخ بهایی، در همدان زاده شده به شیراز و هند رفته، مرگش را 25، 26، 30 و 1035ق نوشتهاند. مثنوی است توصیفی در 160 بیت، در «وصف باغ خان الزمانی». در آن آمده: ز بلبل خواستم تاریخ بستان... گلش زد خنده و گفت: طربگاه حسنخان بادآباد (1022) ـ چو در تاریخ قصر اندیشه دم زد ـ خرد «رشک گل جنت» رقم زد (= 1023) ـ الهی این گلستان زمانه ـ مبارک باد بر «خان زمانه». و در پایانه گوید: «زکی» وقتست شام غم سراید ـ چنین صبحی پس از عمری برآید. آغاز: صباحی از دل امید رسته ـ به آب چشمۀ جان روی شسته ـ صباحی از طرب چون عید اطفال ـ هجوم عیش غم را کردن پامال. انجام: ابد محکم پی از پیوند عمرت ـ بقا همعهد و هم سوگند عمرت. منابع دیگر: ذریعه 9/403؛ فرهنگ سخنوران (1/413-414)؛ نسخهها 3/2341؛ مشترک 9/2106.
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید