یک دَم، میان ِ دو عدم / غلامحسین یوسفی

1394/12/1 ۱۲:۵۵

در میان شاعران فارسی زبان هیچ کس شهرت جهانگیر حکیم عمرخیام نیشابوری را ندارد. شگفت آنکه رباعیات اصیل منسوب به او آن قدر اندک است که عدد آنها را بین 16، 36، 66 انگاشته اند. هر چند صدها رباعی به نام او در کتابها و مجموعه ها درج است و یا به تعبیر والنتین ژوکوفسکی از نوع «رباعیات سرگردان» است که سرودۀ دیگران است و آنها را به خیام هم نسبت داده اند.

در میان شاعران فارسی زبان هیچ کس شهرت جهانگیر حکیم عمرخیام نیشابوری را ندارد. شگفت آنکه رباعیات اصیل منسوب به او آن قدر اندک است که عدد آنها را بین 16، 36، 66 انگاشته اند. هر چند صدها رباعی به نام او در کتابها و مجموعه ها درج است و یا به تعبیر والنتین ژوکوفسکی از نوع «رباعیات سرگردان» است که سرودۀ دیگران است و آنها را به خیام هم نسبت داده اند. با همه جادبه و لطفی که رباعیات خیامی دارد بی گمان این اشتهار مرهون ترجمۀ منظوم آزاد و هنرمندانه ای است که ادوارد فیتز جرالد شاعر انگلیسی به ذوق و سلیقۀ خویش از رباعیات خیام کرده و نخستین بار به سال 1859 م. به طبع رسیده است و هم اینکار سبب نام و اعتبار فیتز جرالد در شعر و ادبیات جهان نیز شده است....

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی