1396/7/24 ۱۰:۰۱
هدف: پژوهش حاضر، با هدف بررسی و شناسایی آداب نشانه‌گذاری در بین نسخه‌های خطی تاریخ‌دار انجام شده است. روش/ رویکرد پژوهشی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و به روش
حمیدرضا کریمی، سیدعلی اردلان جوان
هدف: پژوهش حاضر، با هدف بررسی و شناسایی آداب نشانه‌گذاری در بین نسخه‌های خطی تاریخ‌دار انجام شده است.
روش/ رویکرد پژوهشی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و به روش
پیمایشی _ تحلیلی انجام‌شده است. با بررسی نسخه‌های خطی موجود در کتابخانه آستان‌قدس‌رضوی و مشورت با کارشناسان خبره این بخش، تعداد شش نسخۀ نفیس تاریخ‌دار مرتبط با دوره و موضوع مورد پژوهش از کتابخانه آستان‌قدس‌رضوی و شش نسخۀ تاریخ‌دار از سایر کتابخانه‌های معتبر، به روش هدفمند انتخاب و با مشاهدۀ این نسخه‌ها، نشانه‌گذاری‌های مشترکی استخراج گردید.
یافته‌ها: با بررسی روشمند و طبقه‌بندی نشانه‌های به‌کار رفته در نسخه‌های خطی منتخب تا عصر تیموری، مشخص شد که نشانۀ «نقطۀ بزرگ» و نشانه «حرف هـ» هرکدام با 41% «سه‌نقطه مثلثی و نقطه لوزی» با 34 % استفاده، بیشترین کاربرد را در نشانه‌های تصویری دارد. در بین نشانه‌ها با حروف متن بیشترین کاربرد را «کشیدگی حروف» با فراوانی 50%، «فاصله‌گذاری» و «شنگرف‌نویسی» با فراوانی 40% بیشترین کاربرد را در نسخه‌های خطی مورد پژوهش دارد. در 76% نسخه‌های منتخب از هر دو نوع نشانه‌ها استفاده‌شده است.
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد نشانه‌گذاری در نسخه‌های خطی به دو صورت «نشانه‌های تصویری» و «نشانه‌ها با حروف متن نسخه» انجام می‌شده است. کاربرد تمام این نشانه‌ها، تمایز و جداکنندگی است. در بیشتر نسخه‌های خطی از هر دو نوع نشانه استفاده شده است.
کتابداری و اطلاع رسانی دوره 20، شماره 1 (پیاپی 77)، بهار 1396
دریافت مقاله
منبع: بساتین
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید