فرهنگ؛ كانون حوزه‌های متنوع

1395/6/27 ۱۰:۱۰

«مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی فرهنگی» كتابی است كه توسط گروهی متنوع از پژوهشگرانی نوشته شده است كه بر این باور عمیق اشتراك دارند كه اولویت دادن به فرآیندهای فرهنگی به عنوان عنصر كلیدی در هر تبیین اجتماعی امری ضروری است. علاوه بر این، نویسندگان متعهد به توسعه یك جامعه‌شناسی فرهنگی هستند؛ به این معنا كه آنان به جنبه‌ها و ابعادی از حیات اجتماعی كه در نسل‌های پیشین جامعه‌شناسان توجه اندك یا حاشیه‌ای به خود جلب كرده‌اند وزن بیشتری می‌دهند.

گاهی به كتاب «مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی فرهنگی»
 

«مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی فرهنگی» كتابی است كه توسط گروهی متنوع از پژوهشگرانی نوشته شده است كه بر این باور عمیق اشتراك دارند كه اولویت دادن به فرآیندهای فرهنگی به عنوان عنصر كلیدی در هر تبیین اجتماعی امری ضروری است. علاوه بر این، نویسندگان متعهد به توسعه یك جامعه‌شناسی فرهنگی هستند؛ به این معنا كه آنان به جنبه‌ها و ابعادی از حیات اجتماعی كه در نسل‌های پیشین جامعه‌شناسان توجه اندك یا حاشیه‌ای به خود جلب كرده‌اند وزن بیشتری می‌دهند. باورمندی به ارزش یك جامعه‌شناسی فرهنگی به معنی درك موضوعاتی چون عواطف، احساسات، گفتمان، روایت، بازاندیشی و مبنای دیداری و مادی حیات اجتماعی به عنوان اهمیت تجربه اجتماعی و در واقع عناصر اصلی هر نظریه ماندگار و سنجیده درباره حیات اجتماعی است. به علاوه، باورمندی به ارزش یك جامعه‌شناسی فرهنگی یعنی فهم اینكه فرهنگ نباید به سایر جنبه‌های تبیین اجتماعی تقلیل داده شود، یا به عنوان مثال در قالب عواملی چون اقتصاد یا ایدئولوژی تبیین شود. بلكه، فرهنگ نیرویی مستقل است و شایسته است كه با آن به عنوان كانون حوزه‌های متنوع بسیاری كه جامعه‌شناسان به شكل سنتی مورد مطالعه قرار داده‌اند برخورد شود.
درحالی كه جامعه‌شناسی فرهنگی به حوزه‌ای بسیار موثر در پژوهش بدل شده است، شیوه‌های مختلفی در كاربست یك رویكرد جامعه‌شناسی فرهنگی وجود دارد. آنچه نویسندگان این كتاب در آن مشتركند باور به ارزشمندی مطالعه فرهنگ، نیروهای فرهنگی و فرآیندهای فرهنگی به عنوان شیوه‌ای از فهم جامعه است. می‌توان تمایز گسترده‌ای میان مطالعه جامعه‌شناختی فرهنگ و آنچه «جامعه‌شناسی فرهنگی» نامیده می‌شود قایل شد. اولی می‌تواند دال بر استفاده از روش‌ها و مفاهیمی جامعه‌شناختی در مطالعه پدیده‌های فرهنگی باشد كه در حال حاضر به شكل گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند، درحالی كه دومی اشاره به این باور دارد كه رویكردهای جامعه‌شناختی نیازمند یك بازبینی روشی و مفهومی نظام‌مندتر برای ارزیابی شیوه‌هایی است كه جوامع امروزین عمل می‌كنند. اگرچه پرسش از شایستگی‌های نسبی
هر یك از این دو رویكرد، موضوعی برای برخی مشاجرات در درون حوزه جهانی جامعه‌شناسی فرهنگی بوده است، اما «جامعه‌شناسی فرهنگی» نامیدن هر دو سبك تحلیل و مورد شناسایی قرار دادن طرفداران هر یك به دلیل فراهم آوردن الگویی متفاوت در اعمال جامعه‌شناسی فرهنگی، دارای اعتبار است. این تمایزات در فصول مقدماتی این كتاب به تفصیل بیان خواهند شد. با این حال، در اینجا كافی است بگوییم كه فصول این كتاب بازنمایاننده نگاه پژوهشگرانه سرتاسر طیف تحلیل جامعه‌شناسی فرهنگی است. طبیعتا، به دلیل تنوع نویسندگان كتاب، برخی فصول ممكن است به تحلیل جامعه‌شناختی از مسائل فرهنگی نزدیك‌تر باشند؛ درحالی كه دیگر فصول قویا در اردوگاه سبكی از جامعه‌شناسی فرهنگی قرار دارند كه طرفدار جدایی از سبك‌‌های قدیمی‌تر و متعارف در تحلیل است. ما این تنوع را نقطه قوت این كتاب و انعكاسی از این واقعیت می‌دانیم كه جنبش جامعه‌شناسی فرهنگی جهانی در واقع مولود پژوهشگرانی متكی بر سنت‌های نظری و تجربی متكثر است كه هر كدام به شیوه‌های منحصر به‌فردی توسط شرع جامعه‌شناسی اصلی (جریان اصلی) شكل گرفته‌اند و نیز توسط نیروهای مجزا در درون حوزه‌های ملی و منطقه‌ای پژوهشگری تجزیه شده‌اند.
نویسندگان این كتاب عبارتند از؛ لس بك، استاد جامعه‌شناسی كالج گلدسمیت در دانشگاه لندن است.
اندی بنت، استاد جامعه‌شناسی فرهنگی و مدیر مركز پژوهش‌های فرهنگی دانشگاه گریفیث در كوینزلند استرالیا است.
دیوید چی‌نی، استاد بازنشسته جامعه‌شناسی در دانشگاه دورهام انگلستان است. وی به شكل گسترده‌ای در زمینه جنبه‌های مختلف چرخش فرهنگی در عصر مدرن متن نگاشته است.
لورا دسفور اِدلز، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه دولتی كالیفرنیا در نورتریج است.
علوم انسانی دانشگاه گریفیث در كوینزلند استرالیا است. وی نویسنده متون متعددی در زمینه مرگ، عزاداری و فرهنگ مادی از جمله تجسمات مرگ: عزاداری و یادبود در زندگی روزمره است.
دیوید اینگلیز، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه ابردین انگلستان است. وی سردبیر و بنیانگذار مجله جامعه‌شناسی فرهنگی است كه به صورت مشترك توسط انتشارات سِیج و انجمن جامعه‌شناسی بریتانیا منتشر می‌شود.
رونالد جاكوبز، استادیار جامعه‌شناسی در دانشگاه دولتی نیویورك در آلبانی است.
یان وودوارد، مدرس ارشد جامعه‌شناسی در مدرسه علوم انسانی دانشگاه گریفیث در كوینزلند استرالیا است.

منبع: اعتماد