کتاب «ایده پدیدارشناسی؛ پنج درسگفتار» متن درسگفتارهایی است که هوسرل از ۲۶ آوریل تا ٢ مه ١٩٠٧ در گوتینگن ایراد کرده است. نسخه اصل این کتاب در سال ۱۹۷۳ منتشر شده است.
هوسرل را به واسطه تجربه زیستهاش در عصری پرتلاطم، فیلسوفِ بحران نامیدهاند. این صفتی است كه مترجم كتاب «نظریه شهود در پدیدارشناسی هوسرل» در مقدمه خود بر آن تصریح میكند.
کتاب «درآمدی بر پدیدارشناسی هوسرل؛ بررسی بعضی مفاهیم اساسی» تألیف بهمن پازوکی از سوی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران منتشر شد.
اندیشه پست مدرن به سهم فلسفی ادموند هوسرل توجه خاصی نکرده است. اوج نگرش سخاوتمندانه نسبت به هوسرل در پست مدرنیته این است که برنامه پدیدارشناسی او پروژهای است که ممکن است زمانه خودش را داشته اما اکنون مزیتهایش را از دست داده است. اما جریان چیز دیگری است و چیزی فراتر از این در حال رخ دادن است.
امروزه در ایران شاهد این هستیم که تاریخنگاری دورۀ معاصر، بهخصوص از عصر قاجار به بعد، آغشته به رویکرد جنس «مذکر» و «نخبه»گرایانه بوده است و چنین رویکرد تاریخنگارانه به جهان زیست معاصر ایرانی، چنان خودنمایی میکند که گویی آنچه در دوران معاصر در کشورمان رخ داده، یعنی وقایع، حوادثی و ایدههایی همچون انقلابها، شورشها، پیشرفتها، پسرفتها و غیره، بهوسیلۀ عدهای قلیلی روشنفکر، سیاستمدار، ایدئولوگ، تاجر و شرقشناس نظیر ملکمخان، آقاخان، تقیزاده و غیره بوده است و این عدۀ قلیل نهتنها به جامۀ نخبهگرایان/کنشگران آراسته شدهاند، بلکه تمامقد ذکور بودهاند.
به نظر میرسد برای فهم بهتر بنیادیترین مفهوم فلسفۀ معاصر، یعنی «سوژه»، نیاز به دستهبندی و تبیین اولویت منابعی است که مراجعه به آنها از پراکندگی ذهن خواننده ممانعت به عمل آورد.
همچنین لایۀ دیگری از معلومات در نگرش طبیعی به جهان برای ما حاضر است که هوسرل بهروشنی آن را مدنظر قرار میدهد. از نظر وی هریک از اعیانی که ما در نگرش طبیعی با آنها مواجه هستیم دارای ویژگیهای ارزشی خاص خود هستند. ما علاوه بر جهانی با اشیای مادی و موجودات جاندار، جهانی از ارزشها را در مقابل داریم که هر چیز را در موقعیت ارزشی خاص خود قرار میدهد. او در این مورد مینویسد:
شرح نگرش طبیعی در فلسفۀ ادموند هوسرل معمولاً بحث در خصوص پدیدارشناسی هوسرل و مباحث مختلف آن در میان مفسران این حوزه با طرح تمایز هوسرل میان دو نگرش عمدۀ طبیعی و فلسفی ذهن و همچنین شرح و بررسی نگرش طبیعی آغاز میشود. هوسرل نیز در آثار خود اغلب پس از طرح تمایز مذکور، مباحث را با بررسی نگرش طبیعی ذهن و شناخت طبیعی آغاز میکند.
بررسی دقایق تأویل پدیدارشناسانۀ ادموند هوسرل «ادموند هوسرل»[۱] کار خود را با اشاره به بحرانی آغاز میکند که از نیمۀ دوم قرن نوزدهم سراسر علم و فلسفه اروپا را در بر گرفته است. او هشدار میدهد که فلسفۀ غرب در اوایل قرن بیستم دچار انحطاطی همهجانبه و نوعی تفرقه و پراکندگی درونی شده است.
نام ادموند هوسرل (١٩٣٨- ١٨٥٨) فیلسوف بزرگ آلمانی و برجستهترین چهره سنت پدیدارشناسی دیر در ایران مطرح نشد، اما به دلایل مختلف فرهنگی و سیاسی پشت نامهایی چون مارتین هایدگر و ژان پل سارتر مكتوم ماند و سالها طول كشید تا از اوایل دهه ١٣٧٠ خورشیدی به تدریج به طور جدی از سوی علاقهمندان فلسفه به او و میراثش در پدیدارشناسی توجه شود.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید