بسیاری از ادب پژوهان، دورۀ تیموری را خاتمۀ ادبیات کلاسیک فارسی محسوب می کنند؛ چرا که آخرین بازماندگان و استادان شعر و ادب نظیر جامی، خواجۀ جهان و ... در این عصر ظهور کرده اند. در این مقطع تاریخی به واسطۀ توجه خاص سلاطین تیموری به علم و ادب پایگاه هایی برای گردآمدن تعداد کثیری از هنرمندان، علما، فضلا و اهل شعر و ادب در خراسان و در شهرهایی چون سمرقند و هرات شکل گرفته و فضای مناسبی برای ایجاد تصنیفات علمی و ادبی به وجود می آید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید