اولین جریانهای روشنفکری در ایران مدرن، در عهد قاجار و پس از شکستهای ایران از روسیه در ابتدای قرن هجدهم میلادی و آگاهی و تلاش برای رفع علل عقبماندگی شکل گرفت. تاکنون چندین پژوهش دامنهدار درباره تاریخ روشنفکری ایران در چارچوب مدرنیته انجام شده است. در میان پژوهشگرانی که به جوانب و نحلههای مختلف روشنفکری در تاریخ معاصر ایران پرداختهاند، میتوان از سعید امیرارجمند، یرواند آبراهامیان، حمید دباشی، مهرزاد بروجردی، علی قیصری، نگین نبوی، علی میرسپاسی، فرزین وحدت و محمد توکلیطرقی نام برد
در نوشتار حاضر برخی نسبتها و رابطه میان موسیقی، عرفان و ادبیات عرفانی از منظر آنتولوژیك، اپیستمولوژیك و كاربرد تبیین سپس به جایگاه استاد شجریان در موسیقی مینوی اشارت میشود. اندیشهها و احوالات عرفای ما در ادبیات عرفانی و آثار بزرگانی چون سنایی، عطار و مولانا تجلی یافته است. از جنبه آنتولوژیك «موسیقی عرفانی» تجلی جمال و نغمهای الهی است كه در عالم ناسوت بنا به مرتبه نفس و یقین موسیقیدان و نوازندگان ظهور مییابد.
یکصد و چهلمین شماره بخارا در هفتصد و شصت و هشت صفحه از امروز در دسترس دوستدارانش قرار می گیرد.
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان مشهد گفت: همانطور که فردوسی ۳۰ سال رنج را برای بیان اسطورهها، روایتها و تاریخ ما تحمل کرد، شجریان در شکل محدودتر تمام عمر خود را برای اعتلاء فرهنگ موسیقیایی ایران صرف کرد.
سبكشناسی آثار موسیقیدانان ایرانی به جهت نسبتی كه با روند تاریخی موسیقی در این سرزمین دارد، نوعا از زاویه تاریخ موسیقی هم قابل بررسی است؛ اینكه تشابهات و تمایزات سبك یك خواننده یا آهنگساز با متاخرینش چیست، موضوعی است كه برای نور تاباندن به وجوه خلاقه كار و نوآوریهای آن موسیقیدان و بازشناسی آنچه او به امكانات موسیقی سرزمینش افزوده، امری ضروری به نظر میرسد.
هنگام دیدار از بسیاری از شاهكارهای معماری ایرانی، احساس ما در آغاز شگفتی است، شگفتی از كار معماران و كاشیكارانی كه این عناصر زمینی و ناپایدار را طوری كنار هم گذاشتهاند كه توازن و تعادلی آسمانی پدید آورده است. نقشهای مسجد شیخ لطفالله اصفهان چیزی از جنس آسمان پرستاره را در ذهن ما تداعی میكند كه در چشم ما همیشه به یك حال است و تماشای آن از یاد ما میبرد كه زمین و آسمان این جهان دستخوش دگرگونی است، این بناها نیز گذراست و خود ما نیز موجوداتی گذرا هستیم. چنین است كه احساس شگفتی ما در برابر این آثار جای خود را به آرامشی میسپارد كه چند لحظهای ما را به ابدیت پیوند میدهد.
استاد زبان ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: حافظ بازوی توانای موسیقی سنتی است که محمدرضا شجریان با اشعار او معجزه کرده است.
مهرماه با رفتن استاد آواز ایران در تاریخ شعر و موسیقی این سرزمین بوی دیگری خواهد داشت؛ آنکه دیروز زیر سایه فردوسی آرمید، روزی بر پلکان مقبره حافظ تکیه زد و راوی غزلهایش شد.
نخستینباری که به آن پیکرکِ سفالین مرد آوازهخوان در موزه ملی که در کاوشهای تپه گیان نهاوند پیدا شده و مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد مسیح است برخوردم، حیرت کردم از اینکه مگر میشود این مرد، چند هزار سال پیش در حال خواندن آواز بوده باشد!
حالم خوب نیست. فکر نمیکردم، مرگ شجریان، تا این حد مرا بشکند. یکبار دیگر معلوم شد ، که تا چه اندازه ، من ، دور از دسترس من است ؛ تسلیت، موجب تسلی من نمی شود ،وقتی چارهای نیست؛ به معنی واقعی، بیچارهایم. با بیچارگی، صبوری ، چاره ساز نیست. مرگ او ناگهانی نبود، ولی ناگهان مظلومیت غریبانه ایران ،که سالها بود می دانستم ، در مقابل چشمانم متجسد شد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید