اخبار

در باب کلمه تاریخ، این اتفاق‌ نظر هست که از قرون سوم و چهارم هجری وارد حوزه فرهنگ اسلامی شده است. پیش از آن، رایج‌ترین کلمات در باب مفهوم تاریخ، اصطلاحاتی چون «ایام»، «اخبار» و «سیره» بوده؛ در آثاری همچون: الملوک‌المتوجه من حمیر و اخبارهم و قصصهم و قبورهم و اشعارهم از وهب‌بن‌منبه (م 114ق) سیره رسول‌الله از محمدبن اسحاق ( م 150ق) کتاب اخبار بکر و تغلب از هشام کلبی (م 204ق).

مشکور در دانشگاه سوربن درباره تاريخ و فرهنگ خاورميانه از قرن نهم پيش از ميلاد تا قرن نهم ميلادی تحقيق و مطالعه کرد و در نزد استادان برجسته آن سامان، پارسي باستان، اوستا و زبان‌های سغدی، پهلوی، عبری و آرامی و زبان سريانی آموخت. وی همچنین نزد پروفسور «ماسينيون» استاد عرفان اسلامي و پروفسور «هانری كربن» استاد فرق و مذاهب شيعه، دانش‌های اسلامی را فراگرفت. مشکور در ایران نیز از محضر استادانی چون بديع‌الزمان فروزانفر، ملك‌الشعرا بهار و عباس اقبال آشتیانی بهره فراوان برد.

نادره جلالی، پژوهشگر و مصحح متون تاریخی و عضو انجمن آثار و مفاخر ملی، از جمله پژوهشگرانی است که در سال‌های اخیر در پرداختن به آثار و خدمات دکتر محمدجواد مشکور اهتمامی ویژه داشته است. برگزاری بزرگداشت دکتر مشکور در انجمن آثار و مفاخر ملی در سال گذشته از جمله تلاش‌های ایشان بود و تلاش برای گردآوری مجموعه مقالات دکتر مشکور هم از دیگر اقدامات ایشان در این زمینه بوده است. با جلالی درباره وجوه شخصیتی دکتر مشکور و خاستگاه‌های هویتی این استاد فقید حوزه تاریخ ایران و اسلام گفت‌وگویی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

جوانی شیک‌پوش و شادمان از دانش‌اندوزی را تصور کنید که هر چه به دستش می‌آمد، کتاب می‌خرید، آن هم در سال‌های سخت معیشتی تاریخ معاصر، وقتی متفقین ایران را اشغال کرده‌ بودند و قحطی نان بیداد می‌کرد، مردم برای خرید یک نیم‌سنگک ساعت‌ها ملتمسانه در صف طویل نانوایی می‌ایستادند و با هم از رنج می‌گفتند، اما او به جای نان کتاب می‌خرید و از مینوی خرد و بندهشن و خرده‌ اوستا با طلبه‌ها در حجره‌هایشان حرف می‌زد

برخی وسایل و ساخته ها در زندگی مردمان ادوار کهن رواج داشته که امروزه کاربرد آنها منسوخ شده یا نمونه های تغییریافتۀ آنها موجود است. آنچه در برخی از متون دربارۀ این وسایل دیده می شود، گاهی صرفاً نامی از آنهاست و در بهترین شکل، توصیف مختصر و نارسایی از آن وسایل در متون دیده می شود.

چهارشنبه چهارم مهرماه 1397 در محل انجمن آثار و مفاخر فرهنگی که ساختمانی قاجاری است با آینه‌کاری‌ها و گچ‌بری‌های زیبا، مراسم بزرگداشتِ تاریخ‌پژوه، اسلام‌شناس و زبان‌شناسِ فقید، دکتر محمدجواد مشکور، در بیست و سومین سال درگذشت ایشان و صدمین سال تولدشان برگزار شد.

انجمن آثار و مفاخر فرهنگی افتخار دارد به مناسبت بیست و سومین سال درگذشت مرحوم دکتر محمدجواد ‏مشکور، مورخ، ادیب و اسلام‌پژوه برجسته، مراسم بزرگداشتی را با حضور علما، استادان، فرهیختگان و ‏دوستداران علم و دانش برگزار ‌نماید‎

سبائیه یا سبئیه نخستین فرقه از غلاة بودند که در اسلام پدید آمدند و آشکارا به لعن و دشنام ابوبکر و عمر و عثمان و بعضی از اصحاب پیغمبر پرداخته و به خدائی علی و جاودانی او و بازگشت وی بدین جهان قائل شدند پیشموای این دسته عبدالله سبا بود از این جهت آن فرقه را سبائیه گویند. همۀ علمای رجال و ملل و نحل و انساب عبدالله سبا را پسر سبا نوشته اند و ابن حزم اندلسی او را از مردم حمیر دانسته و عبدالله سبای حمیری می خواند.

الف) در باب کلمۀ تاریخ، این اتفاق‌نظر هست که از قرون سوم و چهارم هجری وارد حوزۀ فرهنگ اسلامی شده است. پیش از آن، رایج‌ترین کلمات در باب مفهوم تاریخ، اصطلاحاتی چون ایام، اخبار و سیره بوده در آثاری همچون الملوک‌المتوجه من حمیر و اخبارهم و قصصهم و قبورهم و اشعارهم از وهب‌بن‌منبه (متوفی ۱۱۴ق) سیره رسول‌الله(ص) از محمدبن اسحاق (م۱۵۰ق) کتاب اخبار بکر و تغلب از هشام کلبی (م۲۰۴ق)؛ اما محمدبن عمر واقدی (م۲۰۹ق) از نخستین کسانی است که اصطلاح تاریخ را به کار گرفت. مهمترین اثر او کتاب «التاریخ و المغازی» است و نیز ابوعبدالله محمدبن سعدبن منیع (م۲۳۰ق) که کتب متعددی دارد من‌جمله کتاب التاریخ.

مقدمه: گریگوریوس ابوالفرج بن اهرون معروف به ابن عربی در سال 1226 میلادی 623 ه.ش در شهر ملطیه متولد شد پدر وی اصلا یهودی بود و به کیش نصرانی در آمده بود وی در تربیت و پرورش پسرش گریگوریوس کوشش بسیار کرد.