حكومت رضاشاه نتیجه جنگ قدرت در دوران پس از انقلاب مشروطه است كه فصل تازه‌ای را در تاریخ توسعه سیاسی ایران در زمینه ایجاد تمركز در منابع قدرت گشود. استیلای این حكومت، با وجود توفیق در افزایش كمیت قدرت سیاسی و ایجاد ابزارهای جدید برای متمركز ساختن و اعمال قدرت، تغییر جامعه ایران را از جامعه‌ای كوتاه‌مدت به جامعه‌ای با ساختارهای بلندمدت و مستمر باعث نشد.
جوهر تاریخ سیاسی معاصر ایران كوشش برای ایجاد ساخت دولت مدرن مطلقه در درون جامعه مدنی ضعیفی است. بی‌شك انقلاب مشروطه از یك جهت مرز ایران قدیم و جدید به شمار می‌رود. هدف این انقلاب آشكارا افزایش اقتدار حكومت مركزی به ایجاد نظام سیاسی یكدست و یكپارچه به عنوان جانشین نظام سیاسی از هم گسیخته و ضعیف دولت قاجار، ایجاد تحولات اقتصادی و اجتماعی و تشویق مشاركت مردم در زندگی سیاسی بود.
عبدالرسول خلیلی: در سی و نهمین سالگرد شهادت دكتر شریعتی، روزنامه وزین «اعتماد» در تاریخ ٢٩ خرداد ٩٥ گفت‌وگویی را با احمد نقیب‌زاده ترتیب داده بود. این استاد دانشكده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران كه گمان می‌رفت صحبت‌هایش دریچه‌ای را به سوی واقعیت بگشاید، ما را در فضای مبهم، حب و بغض و حسد نگه داشت.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید