سیستان سرزمین پهلوانان نامداری چون رستم و سهراب است، سرزمین آفتاب تابان و تپههای شنی و ماسهای، توفانهایی که گاه اثری را تا هزاران سال از دید بشر پنهان میسازند و گاهی هم بعد از قرنها اثری را از دل خاکها متولد میکنند.
سیدمنصور سیدسجادی گفت: کتاب «سیستان در تاریخ» در مجموعه «از ایران چه میدانم؟» منتشر شده است. سیستان یکی از مراکز بسیار مهم نشو و نمای فرهنگ و تمدن ایرانی از دوره اساطیری، داستانی، دوره تاریخی ایران پیش از اسلام و دوره بعد از اسلام تا حمله تیمور لنگ بسیار آباد بوده است و جای بسیار مهمی بوده است.
مفاهیمی چون نوعدوستی، تکریم همسایه و کمک به مستمندان از جمله مهمترین مفاهیمی هستند که در دین اسلام بارها به اجرا و ادای آنها توصیه شده و تجلی این معارف را می توان در آیین های «رمضونیکه» و «ارَک و برَک مردمان سیستان به نظاره نشست.
یکی از سنتهای مردم سیستان در ماه مبارک رمضان، سنت رمضانخوانی است که در گویش محلی به آن «رمضونیکه» میگویند. محمد آذری- پژوهشگر فرهنگ عامه- معتقد است این رسم در سیستان سابقهای به قدمت اسلام، یعنی بالغ بر۱۴۰۰ سال دارد و نمادی از توجه به همنوعان، مهرورزی، نوع دوستی و اهمیت به همسایه و حال و روز دیگران در بین مردم سیستان است.
در آبان ماه امسال سفری تا سیستان رفتم و از کوه و دریاچه و کویر و ریگزار آنجا دیدن کردم. این سفر به مناسبت شوق و میل بیش از اندازه ای بود که دانشمند بسیار گرامی زمان ما آقای ابراهیم پورداود برای دیدن آن سرزمین داشتند.
تدفین و توجه به دنیای پس از مرگ، در بین همۀ اقوام از اهمیت خاصی برخوردار بوده است؛ به همین دلیل ما شکل گیری اشکال مختلفی از تدفین در یک سرزمین واحد، در طول دوران های مختلف و بر اساس دین و اعتقادات آنها را شاهدیم.
شهر سیستان با مرکزیت زاهدان، در گذشته و امروز از شهرهای مهم ایران به شمار میآمده و البته دگرگونیهای فراوان مرزی به خود دیده است. آخرین تقسیمبندی مربوط به عهدنامه پاریس به شمار میآید که آنجا را به دو قسمت سیستان ایران و سیستان افغانستان تقسیم کرده است. سیستان هرچند در گذشته یکی از مهمترین مراکز تمدنی ایران بوده، با داشتن آب فراوان و خاک حاصلخیز، به انبار غله ایران شهرت داشته، اما امروزه به دلیل خشکسالیهای پیاپی، بیرمق شده، به ویژه که آب دریاچه هامون کاملا خشک شده است. سرزمین سیستان با این وجود، دیدنیهای فراوان تاریخی و ویرانههای شهرها و روستاهای قدیمی خود را برخلاف جاذبههای طبیعیاش حفظ کرده است.
سومین فصل از کاوش های باستان شناسی تپه دشت در منطقه سیستان به کشف پیکرک های خام گاو سیستانی، ظرف خام، 4خمره ، 3محل ذخیره آذوقه ، ابزارهای سنگی، مهرهای برنزی با نقوش متفاوت و بی نظیر ، بقایای گیاهی ، ظروف سفالی( دوره های دوم ،سوم و چهارم شهر سوخته) و...انجامید
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید