اخبار

این مقاله با بررسی منشأ و ماهیت، غایت و اوصاف سامان سیاسی مطلوب در حکمت عملی ابن رشد، به گونه شناسی وی از انواع مدن، کارکردها و وظایف دولت و مدینه، حدود آزادی فرد و قدرت دولت، رابطۀ دولت و مردم پرداخته و نشان داده است که از نظر او، «حکمت» ملاک اصلی و تعیین کنندۀ میزان مطلوبیت دولت و حکومت است.

بحران مارکسیسم پس از مرگ مارکس تا حد زیادی نتیجه تلاش برای علمی جلوه‌دادن و شبیه‌ساختن آن به علوم طبیعی دترمینیستی نظیر فیزیک نیوتونی بود. این تلاش برای علمی‌کردن سویه انقلابی مارکسیسم را هم تضعیف می‌کرد، به‌نحوی‌که احزاب چپ عضو بین‌الملل دوم هرگز نتوانستند از حد سوسیال‌دموکراسی پارلمانی و رفرمیستی فراتر روند.

وقتی یک دانشجوی فلسفه درباره «کیفیت» سخن می‌گوید توقع این است که از معنی منطقی و فلسفی آن بگوید ولی در این نوشتار کیفیت به معنی رایج آن در نظم تولید و تجارت منظور است. کیفیت به معنی «چگونگی» است و مفهومی عام است که آن را تعریف نمی‌توان کرد.

تغییر عقاید و آرزوهای بشری در طول تاریخ به دلایل گوناگونی صورت گرفته است. اما وجه مشترک همه تحولات این است که هریک در بخشی خاص از دانش بشری رخ داده و غالبا همراه بوده با تحولات گسترده‌تر در جهان‌بینی‌ها و ارزش‌ها. این ارزش‌ها نیز به محض آنکه به عمل درمی‌آیند دچار تغییر می‌شوند.

آیت‌الله میرزا محمدحسین غروی نائینی «قدس‌سره» از فقهای نامدار شیعه عصر مشروطیت و از خاندانی مشهور است که در سال 1276ق در نائین اصفهان متولد شد.[1] شیخ آقا بزرگ تهرانی از او با عنوان مجتهدی جاوید، عالمی برجسته و محققّی بزرگ یاد می‌كند.[2] مدرس تبریزی در ریحانه‌الادب وی را از «فحول علماء و فقهای عصر»[3] دانسته و صاحب اعیان‌الشیعه او را عالمی بزرگ، فقیه و اصولی می‌داند كه دارای مقلّدین بسیار بوده است.

تأملی پیرامون «رابطه زبان و سیاست و ادبیات داستانی» رابطه «سیاست» و «ادبیات»، به قدمت رابطه «تمدن» و «نوشتار» است. به این اعتبار، می‌توان پرسید آیا اصولاً امکان دارد به نوعی سازمان یافتگی اجتماعی نظم‌محور رسید که در آن «زبان» و به طور خاص «ادبیات» (یا روایت های مکتوب) در معنای خاص‌تر «کلمه» (معنی) را در مرکز دغدغه‌های خود قرار ندهند؟ و آیا جز «تخیل» (که در اینجا «داستان» نام می‌گیرد) برای زبان راه گریزی از خشونت قدرت وجود دارد؟

ترجمه محیاسادات اصغری در زبان روزمره و نیز زبان علمی، ابهام و ایهام در كلام یك نقص محسوب می‌شود و مخاطب انتظار دارد كه گوینده مقصود خود را شفاف بیان كند به نحوی كه معنای كلام مشخص باشد. اما زبان شعر كاملا به عكس است و ایهام در آن باعث غنای آن می‌شود. از سوی دیگر بر اساس بعضی از نظریات، شعر غنی شعری است كه دغدغه نخستین آن «معنا» نباشد، بلكه صورت در آن بر معنا غالب باشد كه این خود باعث تشدید ایهام معنایی می‌شود. ایهام نه تنها در نوع هنری شعر؛ بلكه در هنرهای دیگر نیز كاربرد دارد و اساسا هنر معنای قطعی، تام و مطلقی را به مخاطب انتقال نمی‌دهد.

«بی‌اخلاقی» بزرگترین نقد بر ماهیت مدرنیته است. از این رو است که «فلسفه اخلاق» در کانون توجه اندیشمندان دوره مدرن قرار گرفت. در میان مباحث فلسفه اخلاق و دیدگاه‌های مختلفی که وجود دارد مناقشه بین دو نظرگاه اخلاقی «فایده‌گرایی» که از اقسام نتیجه‌گرایی است و «فضیلت‌گرایی» بیش از همه محل بحث بوده است.