کتاب به مثابه جواهر/ ژاله آموزگار

1393/11/4 ۱۳:۳۰

مـن از سـال 1347 که بــه ایران برگشـته و در «بنیــاد فرهنگ ایران» - که مرحوم پرویـز ناتـل خانلری اداره آنجا برعهده داشت و دریچه‌ای را به روی همه ما گشود- مشغول شدم، با شادروان «کیکاووس جهانداری» آشنا شدم. ایشان، کتابدار بسیار ماهری بود و بین همه دوستان، به عنوان کسی که «کتاب» را چون جواهری می‌دانست و بزرگ می‌داشت، شناخته می‌شد. ایشان از نسل بزرگانی چون احمد تفضلی، ایرج افشار و عباس زریاب خویی که همه با کتاب دمخور بودند، بود و در اصطلاح از «قومی که جمله بر آن بودند»، بود. دیگر آنکه ایشان، در جایگاه یک مترجم بسیار نادر زبان ادبیات آلمانی مطرح بود که جز مطالب ادبی، کتاب‌های تاریخیِ مورخان و ایران شناسان آلمانی زبان را هم به فارسی برگردانده بود.

مـن از سـال 1347 که بــه ایران برگشـته و در «بنیــاد فرهنگ ایران» - که مرحوم پرویـز ناتـل خانلری اداره آنجا برعهده داشت و دریچه‌ای را به روی همه ما گشود- مشغول شدم، با شادروان «کیکاووس جهانداری» آشنا شدم. ایشان، کتابدار بسیار ماهری بود و بین همه دوستان، به عنوان کسی که «کتاب» را چون جواهری می‌دانست و بزرگ می‌داشت، شناخته می‌شد. ایشان از نسل بزرگانی چون احمد تفضلی، ایرج افشار و عباس زریاب خویی که همه با کتاب دمخور بودند، بود و در اصطلاح از «قومی که جمله بر آن بودند»، بود. دیگر آنکه ایشان، در جایگاه یک مترجم بسیار نادر زبان ادبیات آلمانی مطرح بود که جز مطالب ادبی، کتاب‌های تاریخیِ مورخان و ایران شناسان آلمانی زبان را هم به فارسی برگردانده بود. به لحاظ شخصیت، جهانداری انسان بسیار شریف و مهربانی بود و بویژه پس از درگذشت تفضلی، مرتب از حالم جویا می‌شد و حتی به من سر می‌زد. البته در سال‌های اخیر، کمتر در جلسات عمومی شرکت می‌کرد و تنها مصروف امر پژوهش بود؛ گرچه با وجود حالت کمایی که ایشان در ماه گذشته به آن دچار بود، انتظار این خبر را هم داشتیم و هم نداشتیم، اما واقعاً از خبر درگذشت ایشان که عمری با عزت زیست، بسیار متأسف و متأثر شدم.

روزنامه ایران