زیباشناسی اسلامی

1393/6/9 ۱۳:۰۸

هنر اسلامی هنری بسیار متعالی و فارغ از جنبه‌های زمینی است و ما باید رفتاری زیباشناسانه در مقابل آن اتخاذ کنیم و سعی کنیم برای آن سؤالی طرح کنیم. رویکردهای مختلفی به زیباشناسی اسلامی وجود دارد، اما کتاب حاضر نشان می دهد که هیچکدام نتوانسته است حق مطلب را درباره ی هنر اسلامی ادا کند. نویسنده با بررسی گستره ی وسیعی از مطالب موجود در این حیطه، از تعمیم های نسنجیده و نتیجه گیری های شتابزده ی بسیاری نویسندگان صاحب نام پرده بر میدارد و خواننده را فرا می خواند تا خود به دور از پیشداوری های رایج به آثار باشکوه هنر اسلامی بنگرد. به باور نویسنده، نباید هنر اسلامی و زیبایی های چشمگیر آن را پشت پرده ی نظریه پردازی های پیچیده پنهان کرد.

هنر اسلامی هنری بسیار متعالی و فارغ از جنبه‌های زمینی است و ما باید رفتاری زیباشناسانه در مقابل آن اتخاذ کنیم و سعی کنیم برای آن سؤالی طرح کنیم.

رویکردهای مختلفی به زیباشناسی اسلامی وجود دارد، اما کتاب حاضر نشان می دهد که هیچکدام نتوانسته است حق مطلب را درباره ی هنر اسلامی ادا کند. نویسنده با بررسی گستره ی وسیعی از مطالب موجود در این حیطه، از تعمیم های نسنجیده و نتیجه گیری های شتابزده ی بسیاری نویسندگان صاحب نام پرده بر میدارد و خواننده را فرا می خواند تا خود به دور از پیشداوری های رایج به آثار باشکوه هنر اسلامی بنگرد. به باور نویسنده، نباید هنر اسلامی و زیبایی های چشمگیر آن را پشت پرده ی نظریه پردازی های پیچیده پنهان کرد.

لیمن در این کتاب به مباحث مربوط به زیبایی‌شناسی اسلامی ورود سلبی پیدا می‌کند. نخستین مقاله کتاب که در حدود 70 صفحه دارد، بررسی 11 اشتباه رایج درباره زیبایی‌شناسی اسلامی است. در واقع این مقاله بررسی انتقادی لیمن از رویکردهای موجود به هنر اسلامی است.

هشت مقاله دیگر کتاب، بسط و گسترش مقاله نخست در گونه‌های مختلف هنرهای اسلامی یعنی معماری، نقاشی و نگارگری، موسیقی و ... است.

اغلب اعتقاد بر این است که در شکل‌گیری هنر اسلامی نوع بسیار خاصی از شعور و آگاهی به کار رفته است به طوری که هنر اسلامی از هنرهای دیگر تفاوت بسیاری دارد و مسلمانان در هنر به تجسم و ترسیم انسان مجاز نیستند و خوشنویسی برترین فرم هنر اسلامی است.

اولیور لیمن این اندیشه‌ها را به چالش می‌کشد و معتقد است که آنها نادرستند. در عوض او می‌گوید معیارهایی که در هنر اسلامی به کار گرفته می‌شوند، باید با معیارهای به کار رفته در هنر به مفهوم کلی یکسان باشند و تلاش در جهت اینکه هنر اسلامی در مقوله‌ای خاص قرار گیرد، ناشی از شرق‌شناسی است.

لیمن درباره مسائلی بحث می‌کند که در نقاشی، خوشنویسی و معماری باغ‌ها ادبیات فیلم‌ها و موسیقی مطرح شده است. او به آموزه‌های قرآن توجه ویژه‌ای دارد، به ویژه از معنا و مفهوم آفرینش ادبی و معجزه‌وار قرآن بحث می‌کند و دو بخش آن را مورد تأمل قرار می‌دهد؛ یعنی یوسف و زلیخا و سلیمان و ملکه سبا.

مباحث او از مثا‌ل‌های تاریخی، هنری، فلسفی، کلامی و آثار هنری جهان اسلام کمک می‌گیرد و الگوی موجود و مقبول در تحلیل هنر اسلامی را با دشواری‌ها و موانع زیادی روبرو می‌کند. مؤلف در این کتاب سعی کرده است که اشتباه‌های رایج درباره هنر اسلامی را توضیح دهد و آنها را به چالش بکشد و خط بطلان بر آنها قرار دهد.

فهرست مطالب این کتاب بدین ترتیب است:

پیش‌گفتار

مقدمه

یازده اشتباه رایج دربارۀ هنر اسلامی

خوش‌نویسی و سمبولیسم، خداوند در مقام خالق

دین، سبک و هنر

ادبیات

موسیقی

خانه و باغ

اعجاز قرآن

فلسفه و راه‌های دیدن

تفسیر هنر، تفسیر اسلام، تفسیر فلسفه