سند در شاهنامه / محمدعلی اسلامی ندوشن

1396/10/5 ۱۵:۰۳

در نزد جغرافی نویسان قدیم ایران و عرب، سرزمین سند بر منطقۀ وسیعی اطلاق می شده است. حدود العالم که کهن ترین متن جغرافیائی زبان فارسی است حدود سند را چنین تعیین می کند: «ناحیتی است، مشرق وی رود مهران است و جنوب وی دریای اعظم است و مغرب وی ناحیت کرمان است و شمال وی بیابان است، کی به حدود خراسان پیوسته است...»

در نزد جغرافی نویسان قدیم ایران و عرب، سرزمین سند بر منطقۀ وسیعی اطلاق می شده است. حدود العالم که کهن ترین متن جغرافیائی زبان فارسی است حدود سند را چنین تعیین می کند:

«ناحیتی است، مشرق وی رود مهران است و جنوب وی دریای اعظم است و مغرب وی ناحیت کرمان است و شمال وی بیابان است، کی به حدود خراسان پیوسته است...»

آنگاه برای آن چهارده شهر بر می شمارد و این شهرها از منصوره برهمن آباد که در حوالی حیدرآباد حدس زده شده اند، آغاز می شوند تا برسد به مشکی یا مُشکی که نزدیک کرمان بوده است....

دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال بیست و دوم، پاییز و زمستان 1354، شماره 3 و 4 (پیاپی 91 و 92)

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی