اخبار

دبا: معاون اجرایی مركز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی از انتشار مجموعه‌ای از آثار فلسفی و مفقود فرض شده «یحیی بن عدی»، فیلسوف مهم دوران قبل از ابن سینا و از شاگردان فارابی در سلسلۀ میراث فکری تمدن اسلامی (در چارچوب همکاری انتشارات کتاب رایزن با پژوهشگاه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا) خبر داد.

نقل و ضبط تحولات سیاسی ِ پرفراز و نشیب جهان اسلام سابقه ای دیرین دارد. نخستین مورخان، راویانی بودند که تاریخ حیات سیاسی و اجتماعی پیامبر (ص) و صحابه را با ذکر سلسله روات آن به دقت ضبط و روایت می کردند. آن گاه که کتابت روایت رواج یافت، به رغم اصحاب مکتب مدینه یا مکتب حدیث، نه تنها سیره پیامبر و اصحاب را، بلکه حوادث ایام خود را نیز ضبط و ثبت کردند.

نشر به معنای عام در قلمرو فرهنگی ایران سابقه‌ای بس دراز دارد. وجود بازارهای بزرگ و مهم «وراقان»، استنساخ انبوه آثار خرد و کلان، و تألیف مجموعه‌های گران‌بهای کتاب‌شناسی از قرون متقدم به این سوی از مهم‌ترین جلوه‌های نشر به شمار می‌رود. این سنتِ فرهنگ‌ساز و دانش‌پرورِ کهن، در قرون متأخر و ضمن تأسیس نخستین چاپخانه‌ها پس از اختراع دستگاه چاپ و تحولات فنون نشر همچنان دوام یافت و ایران امروز یکی از معدود مراکز درجه اول نشر آثار مکتوب در جهان اسلام و آسیا تلقی می شود.

کتاب «امیرکبیر و ناصرالدین شاه» به عنوان اولین اثر انتشارات «کتاب رایزن»، کتابی است که توسط دکتر سید علی آل داود تألیف و تدوین شده است. سید علی آل داود در سال 1321 در خور بیابانک، شهری در حاشیۀ کویر مرکزی ایران، دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان جا و سپس در دبیرستان ادب اصفهان گذراند و برای ادامۀ تحصیل رهسپار تهران شد و در دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران ادامۀ تحصیل داد و پس از فراغت چند سالی در رشتۀ جامعه شناسی درس خواند.وی هم زمان با دانشجوئی، چندی در بنیاد فرهنگ ایران زیر نظر دکتر پرویز خانلری به کارهای پژوهشی پرداخت و سپس برای مدتی حرفۀ وکالت را برگزید.

میرزا تقی خان امیرکبیر در شمار معدود سیاست پیشگان ایران در دو سدۀ اخیر است که از همان آغاز آشنایی با دنیای سیاست و ورود به آن دریافت که ایران از دنیای متمدن و در حال صنعتی شدن ِآن روزگار عقب افتاده و این فاصله به سرعت در حال افزایش است. با شکل گیری این اندیشه در ذهن جست و جو گر وی، به دنبال راههای مقابله با آن رفت و با دانشی که از اوضاع جهان به دست آورد کوشید بنیان های کارسازی در ایران به وجود آورد. امیرکبیر در مدت سه سال و اندی که تصدی این مقام را داشت خدمات فراوانی به کشور کرد و راه توسعه و گسترش علوم و صنایع جدید را در ایران گشود. او را باید در حقیقت بنیان گذار ایران نو به شمار آورد.