هنر بهعنوان شکلی از زندگی، نسبت تازهای میان اثر هنری، مخاطب، خالق اثر و جهانی که در آن اثر ارائه میشود را نمودار میسازد؛ عامل مشترک میان این مؤلفهها زبان است. مرزهای زبان بازتابانندۀ وضع واقع و بیانکنندۀ مرزهای جهان ما میباشد. چگونگی اندیشههای ما دربارۀ وضع امور و جهان توسط ساختار زبان تعیین میگردد. مشخصاً درک واقعیت فقط از طریق زبان میسر میگردد و اندیشیدن به جهان بیرون از نظام زبان غیرممکن است.
به بهانه انتشار چاپ چهارم کتاب فلسفه روشنگری ترجمه فارسی فلسفه روشنگری هنگامی منتشر شد (١٣٧٦) که ارنست کاسیرر فیلسوفی فراموش شده بود و پرداختن به دوره روشنگری نیز چندان طرفداری نداشت. اما اکنون وضع به کلی دگرگون شده است. هم ارنست کاسیرر فیلسوف و مورخ مطرحی شده است و هم روشنگری موضوع جذابی.
هنگامی که ماه اکتبر 1932 ارنست کاسیرر، که در آن موقع استاد فلسفه در دانشگاه هامبورگ بود، پشت میز کارش نشست تا بر تکنگاری جدید خود: فلسفه روشنگری پیشگفتار بنویسد، به عمر جمهوری وایمار فقط سه ماه مانده بود. در سیام ژانویه 1933 آدولف هیتلر دعوت شد تا حکومت تشکیل دهد و بیدرنگ به نظام سیاسی که بر آلمان پس از جنگ [جهانی اول] حکومت میکرد، حکومتی که دورانش گاه توام با شادمانی بود و گاه ناخرسندی، پایانی ناشکوهمند دهد. در آن روزها هیچکس، آن تراژدی را نمیدید که نشانه دیگری از شکست اندیشه روشنگری بود.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید