بدین ترتیب، پسامدرنیسمِ اواخر قرن بیستم، شکی است نسبت به اینکه مدرنیسم ۱۹۱۰ در این انگارههایش، کاملا به راه درست رفته باشد. برای اینکه بتوانیم تصمیم بگیریم که آیا فکر خوبی است شکهایی از این دست داشته باشیم، ابتدا باید برویم و تمرین فروتنی بکنیم. رادیکالها و محافظهکارانِ جنگهای فرهنگی همیشه چنین نکردهاند. فردریک جیمسن منتقد میگوید: «ما همین حالا هم درون فرهنگ پسامدرن قرار داریم، تا بدان درجه که دیگر انکار سهلانگارانهش همانقدر ناممکن است که تجلیل همانقدر سهلانگارانهش به مثابه امری راحتطلب و فاسد، ناممکن است.»
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید