کارل ياسپرس (1883-1969) از روانشناسي به فلسفه گام نهاد. زندگي در سالهاي نخستين سده بيستم ميلادي، زمانهاي که فلسفه در آلمان چنان رونق داشت، وي را مسحور جريانهاي عمده فلسفه از جمله پديدارشناسي کرد. اقبال عمومي در ايران به فلسفه اگزيستانس با سارتر و ادبيات سياسياش رونق گرفت و به ساحل گسترده و تمامنشدني هيدگر ختم شد. در اين ميان از ديگر اصحاب اين نحله فکري(اگر اصلا بتوان آنها را در يک مجموعه دستهبندي کرد چنان که مککواري در کتاب روشنگر فلسفه وجودي ميکند) و چهرههايي چون ياسپرس و مارسل کمتر نامي به ميان آمد و فلسفه و تفکرشان در معرفيهاي مختصر خلاصه شد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید