اولین نشست تخصصی تاثیر نقاشی قهوهخانهای بر هنر مدرن از سلسله نشستهای تخصصی نمایشگاه «همچنان جاری»، چهارشنبه (۱۱ مرداد ماه) در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار میشود.
کیانوش معتقدی، پژوهشگر هنر معتقد است: چند دهه هست که سبک اصیل نقاشی قهوهخانهای به فراموش سپرده شده و شاید دلیل آن فوت اساتید این سبک است؛ اما با این وجود تلاشی هم برای احیای آن نمیشود.
ثبت نقاشی قهوه خانه یا نقاشی خیالی ساز در یونسکو موضوعی است که هر از گاهی در رسانهها خبرساز و بدون اینکه این اتفاق بیفتد به محاق فراموشی سپرده میشود. این نقاشی که سابقه تاریخی و دیرینهای در ایران دارد جزو هنرهایی است که تا زمانیکه نقاشانش همچون حسین قوللر آغاسی، محمد مدبر و... زنده بودند، این هنر هم زنده بود.
نقاشی قهوهخانهای سبکی از نقاشی است که امروزه به دلایل مختلفی از نگاه هنرمندان مهجور مانده است. در گزارش حاضر به بهانه درگذشت عباس بلوکیفر، یکی از پیشکسوتان این عرصه، نگاهی بر دلایل مهجور ماندن این سبک و نقش این هنرمند در این حوزه خواهیم داشت.
نقاشی ایران با ادبیات فارسی و مضامین ملی و مذهبی پیوندی تاگسستنی دارد و شاهد این ادعا، وجود نسخ ارزشمند نگارگری است که در موزه های ایران و جهان به یادگار مانده و هرکدام از آن ها براساس یکی از متون ارزشمند زبان فارسی و موضوعات ملی و مذهبی به وجود آمده است.
«نقل» در لغت به معنی «بیان کردن سخن و مطلبی، قصه گفتن و قصه گویی است» و نقال، به کسی گفته می شود که «با آداب و رسوم خاص، داستان های حماسی و پهلوانی می گوید.» نقال کسی است که رویداد یا داستانی را در برابر جمع، نقل نی کند.
نقاشی قهوه خانه ای از جمله هنرهایی است که از بطن جامعه و توسط نقاشان مکتب ندیده ای بوجود آمد که هر کدام از آن ها در حرفه های مختلف مثل کاشی سازی، گچ بری، و... فعالیت می کردند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید