اخبار

رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تلازم عقل، دین و توجه ویژه به تأویل و باطن متن را از مهمترین ویژگی‌های فکری حکیم ناصر خسرو دانست و گفت: وی نقش مهمی در پرورش و بالندگی حکیمان و اندیشمندان پس از خود داشت.

نجفقلی حبیبی گفت: بهتر است کتاب‌های موجود درباره ابن سینا و مفاهیمی که در کتاب‌هایش مطرح می‌کند به زبان روز نوشته شده و آموزش داده شود.

محمدرضا توکلی صابری، پژوهشگر و نسخه‌پژوه در یادداشتی به بررسی کتاب «رهایش و گشایش» پرداخته که در این نوشتار بر آن است که این کتاب متعلق به ناصرخسرو است.

زندگی دارای دو پهنه شادی و غم/آسودگی و رنج است. اما همواره روی ناخوش زندگی برجسته تر است. آدمی در رویارویی با چنین موقعیت هایی دو انتخاب دارد: یکی از زندگی دست کشیدن (انتحار) و دیگری زیستن.

ناصر خسرو چه در مقام داوری دربارة دیگران و چه در رفتار با آنان، تابع انصاف و مدافع حق و حقیقت است و از خودگرایی و خودمحوری بیزار و گریزان. ابیات زیر مؤید این مدعاست:

ناصر خسرو اندیشمندی است آزاده و خردورز که بیشترین منزلت و اعتبار را برای تفکر مستقل قائل است و از پیروی ناآگاهانه از آرای دیگران سخت گریزان و متنفر. با توجه به آنچه گفته شد، شگفت نیست که او تا این حد، از تقلید نابخردانه نفرت داشته باشد:

صدوهشتمین نشست موسسه پژوهشی میراث مکتوب به سخنرانی دکتر محمدرضا توکلی صابری اختصاص داشت. وی درباره سفرش در مسیری که ناصرخسرو حدود هزار سال پیش آن را طی کرده سخن گفت. این نشست دوشنبه 14 آبان 1397 با عنوان «پابه‌پای ناصرخسرو» برگزار شد و دکتر علی موسوی گرمارودی مدیریت نشست را بر عهده داشت.

ناصر خسرو پیشگام شعر اندیشه در ادب فارسی است. شعر او پیش از آن که خیال انگیز باشد، دعوت است به خطابه؛ این ویژگی بر تصاویر و زبان شعر او تأثیر گذار بوده و به گونه ای که تشبیهات در بسیاری موارد برای ایضاح اندیشه های انعطاف ناپذیر کسی است که جز تفکر خود، دیگران را بر نمی تابد تا بیان یک حس مخیل.

اشعار ناصرخسرو از جنبه های گوناگون قابل بررسی است و هدف در این پژوهش، بررسی نماد در شعر این شاعر است. ابتدا نمادهای به کار رفته در دیوان وی، از جهت خاستگاه بررسی و سپس انسانی یا فرارونده بودن آ ن ها مشخص شده است.

مفهوم «دیگری» یکی از مفاهیم بنیادین فلسفی است که به ویژه در قرن بیستم و در آثار هوسرل، هایدگر، سارتر و لویناس اهمیت معرفت شناختی و هستی شناختی پیدا کرد و سپس، به واسطه باختین، به حوزه ادبیات و نظریه های ادبی وارد شد. از چشم انداز «مفهوم دیگری»، می توان گفت پس از پیوستن ناصرخسرو به مذهب اسماعیلیه، طرحی آرمان شهری از دین و مذهب، حاکم و حکومت، شعر و شاعر، فلسفه و فیلسوفان و... در ذهن و زبان او شکل می گیرد و براین اساس، هرکس و هرچیزی از این خطوط مشخص پا را فراتر یا فروتر بگذارد از گزند تیغ تیز طرد و حذف و هجو ناصرخسرو در امان نمی ماند.