اخبار

تاریخ سیستان از دیرباز در تاریخ ملی ایران و حتی عالم اسلامی ، جایگاهی ویژه داشته است.درروزگاران پس از اسلام ، تاریخ سیستان درعصر صفاریان به مثابه کانون تاریخ ایران جلوه گرشد.پس از زوال دولت صفاری، رشته ای از ملوک سیستانی با عنوان ملوک نیمروز در شرق ایران حکومت داشتند که به هنگام حضور سلسله های تمرکز گرا،در پیوند با آنان و در هنگام کم رنگ شدن قدرت مرکزی به مثابه دودمان مستقل محلی، بر قلمرویی پهناور درشرق ایران فرمانروا بودند.

واژۀ «آزادی» مترادف با «حریة» در زبان عربی است. با در نظر گرفتن اشتقاق آن از واژۀ اوستایی آزاتا و واژه پهلوی آزات(نجیب) روشن می شود که این واژه پیشینه ای به کهنی ادبیات فارسی دارد، چنانکه از سوی نویسندگان و شاعرانی چون فردوسی، فرخی سیستانی، فخرالدین اسعد گرگانی، مولوی، خاقانی، ناصرخسرو و ظهیرفاریابی در معانی گوناگونی چون انتخاب، فراق، سعادت، تخفیف، سپاسگزاری، ستایش، رهایی، عدم بندگی و مانند آنها به کار گرفته شده است.

ژان شاردن در 16 نوامبر 1643 م. در پاریس به دنیا آمد و احتمالاً در 25 دسامبر 1713 م. در چیزویک در نزدیکی لندن درگذشت. زندگی او سراسر نکاپو و فعالیت در حرفه جواهر فروشی و تجارت بود. وی چندین سال از عمر خویش را در آسیا و اغلب در ایران به سر برد. آنچه بیش از همه شاردن را مشهور ساخته، توصیف او از وضع جامعه ایرانی در نیمه دوم سده هفدهم میلادی است که حاصل سفرهای متعدد به ایران عصر صفوی است.

شیوۀ پسندیدۀ رساله نویسی از گذشته های دور در میان دانشمندان ایرانی و جهان اسلامی رواج داشته است. بخشی از این رساله ها به صورت رساله هایی بزرگ و بخشی دیگر دربرگیرنده رساله هایی کوچک بوده است.

«اسماعیلیه شناسی» به مثابه رشته ای از پژوهشهای تاریخی که بر شیوه های نوین پژوهشی انجام گرفته باشد، چندان پیشینه ای ندارد. این سخن به ویژه درباره اسماعیلیه شناسی در جهان ایرانی و پژوهشهای ایرانی بیشتر درست است.

با پیدایی و گسترش علوم جدید، رویکردهای سنتی نسبت به علوم رویاروی نظرات و دیدگاه های نوینی دربارۀ ماهیت و روش عرصه های متنوع علمی قرار گرفت. آنچه این روند را تشدید کرد