اخبار

دادنِ نامی معیّن به روز، هفته یا ماهی خاص علی‌القاعده باید به سبب اهمیت اتفاقاتی باشد که زمانی در آن روز رخ داده است. مع‌ذلک، نام‌گذاری پاره‌ای ایام نه به لحاظ رویدادهای ویژه بلکه به علّت اهمیتِ پدیدۀ برجسته‌ای است که در تاریخ مشخّصی اتفاق نیفتاده، و محتملاً مردم یک کشور از آن پدیده بی‌خبرند.

روز دوشنبه، پانزدهم مرداد 1397، استاد لئونارد لویزُن، یکی دیگر از شیفتگان فرهنگ و ادب ایران زمین، در 65 سالگی، چشم بر جهان بست. او در بیست و ششم اوت 1953 در نیویورک زاده شد و روز ششم ماه اوت 2018 در شهر «میل وَلی" (Mill Valley) در 23 کیلومتری شمال سانفرانسیسکو، سخت غافل گیرانه و به وجهی بهت انگیز رخت به جهان دیگر کشید.

پنل علمی همایش «میراث علمی شاهرود. بسطام. خرقان» روز 31 خرداد در سالن اجتماعات هتل قصر بسطام برگزار شد. در این نشست علمی دکتر علی اشرف صادقی، دکتر حسین معصومی همدانی، دکتر مجدالدین کیوانی، دکتر محمود جعفری دهقی و دکتر محمد باقری برگزار شد.

در پاسخ به این پرسش که آیا «کتابخانه‌ملی و همچنین آرشیو ملی ایران جایگاه واقعی خود را دارد و توانسته دغدغه‌های اهل فرهنگ را پاسخ گوید»، باید عرض کنم: چون از آنچه در درون این نهاد علمی-فرهنگی کشور می‌گذرد چندان خبر دست اول ندارم، نمی‌توانم به این پرسش جوابی قاطع بدهم. مع‌ذلک، بر اساس آنچه از بیرون این مرکز و از این و آن می‌شنوم، کتابخانه ملی هنوز راه درازی را باید بپیماید تا به حداقل مطلوب برسد.

اخلاقی بس خوش دارد. هرکه با او افتخار مؤانست و معاشرت و حتی مجالست و مصاحبت داشته باشد، نیک درمی یابد که بسیار می‌داند اما در این دایره موسع دانستن - در شاخه‌های گونه‌گون تاریخ و ادبیات و عرفان -، هیچ اهل پُزفروشی نیست و خاشع و خاضع است.

یان ریپْکا (Jan Rypka)، خاورشناس نامدار چک و صاحب تحقیقات بسیار درباره زبان، ادبیات و فرهنگ ایران، در ۲۸ ماه مه ۱۸۸۶ در شهر کرومریژ به دنیا آمد. وی از نوجوانی با خواندن آثار ترجمه‌شده‌ای از خاور زمین، مانند افسانه‌های «هزار و یک شب»، علاقه‌مند به آشنایی با فرهنگ ایران و ترکیه شد و پس از تحصیلات متوسط به تحصیل در خاورشناسی روی‌ آورد.

اسطوره از جهاتی با معانی عرفانی پیوند تنگاتنگ دارد. در واقع برای بیان این معانی، چه بسا اسطوره کارآمد ترین وسیله باشد. حتی می توان گفت که اسطوره در مراتب بالا گویی اساسا برای بیان تجربه های باطنی و رازوارانه ساخته شده است. مواجید و کرامات صوفیانه خود خصلت اسطوره ای یافته اند و بیش از آنکه بازتاب واقعیت خارجی باشند تجربه های عارفانه وصف ناپذیری هستند که به اسطوره مبدل گشته اند. مکتب تصوف با جهان بینی خود نوع خاصی از ادبیات را پدید آورده و پرورده و از طریق محاکات تجارب باطنی، اسطوره ساز شده است.

آنان که با کتاب و قلم به عنوان مشغله اصلی سر و کار دارند سه دسته اند: نو آوران، پژوهشگران و پخته خواران.

نویسنده کتاب، عبدالحسین زرین کوب (بروجرد،اسفند1301-تهران،شهریور1378) شاید از جمله نخستین ده نفری باشد که از دانشگاه تهران درجه دکتری در در تاریخ و ادب فارسی گرفت. امااو حتی پیش از رسیدن به این پایه صوری علمی، سال ها می شد که با نوشتن مقالات محققانه متعدد و ترجمه و سخن رانی ها ی علمی ثابت کرده بود که شایسته چنین درجه علمی بوده است.

کم تر از 10 روز فرصت داده بودند که مطلبی برای یادنامۀ عبدالرحیم جعفری بنوسیم. زمان کوتاهی بود و اجازه نمی داد تا به موضوعی تحقیقی دربارۀ کتاب و صنعت نشر بپردازم، حوزه ای که با کار و بار حرفه ای آن مرحوم تناسب و ارتباط مستقیم داشت. اما دلم هم رضا نمی داد که چیزی ننویسم، زیرا، به هر حال، به عنوان یکی از خریداران یا خوانندگان انتشارات امیر کبیر، نسبت به این مؤسسه و بنیان گذار آن، از خیلی پیشتر ها احساس دِین می کردم. نخستین باری که نام انتشارات امیر کبیر و، در کنار آن، انتشارات ابن سینا، به گوشم می خورد در مهرماه 1337 بود که برای ادامۀ تحصیل به تهران آمده بودم، یعنی ده سالی پس از تأسیس امیر کبیر.