اخبار

دومین روز تیرماه 1287 خورشیدی ساختمان مجلس شورای ملی در میدان بهارستان در حالی که نمایندگان آن اولین مجلس مشروطه را تجربه می‌کردند به دستور لیاخوف فرمانده نظامیان روسی و حمایت محمدعلی‌شاه قاجار به توپ بسته شد. بسیاری از مردم، آزادیخواهان، سیاستمداران و روزنامه‌نگاران جان خود را از دست دادند.

در بین مردانی که برای دفاع از مشروطیت و حقوق ملت، دست به اسلحه برده و آن را پس از استبداد صغیر، دو مرتبه باز گردانیده اند، ستارخان، سردار ملی،مقام اول را دارد. شایان ذکر است که با بیدار شدن از خوابی سنگین و دراز، و یا دگرگونشدن نظام کهن اجتماعی و سیاسی، و پیچیدن بوی مشروطه و آزادی، ایران راهی دشوار در پیش داشت. زمانی که در تهران، قبر مشروطه خواهان نبش و استخوان های آنها آتش زده می شود و روزگاری که ایران در خفقان استبداد فرو رفته بود،در سمت شمال غربی کشور، در شهر تبریز، عکس آن حوادث رخ می داد.

هنوز تیغ آفتاب سوم تیرماه ۱۲۸۷ نزده بود که خون هوای پایتخت را سرخ رنگ کرد و به روایت شاهدان عینی بهارستان را در آتش شعله‌های جنگ چند ساعته میان مشروطه‌خواهان و قزاق‌های طرفدار شاه مستبد قاجار در کابوس یوم‌التوپ غرق کرد. دوم تیرماه ۱۰۸ سال پیش، ۱۲۸۷ خورشیدی بی‌تردید یکی از خونین‌ترین روزهایی بود که تهران در تاریخ خود دیده است. روزی آن چنان غریب و سیاه که از هولش قاعده زبان عربی را در هم شکست و حرف پ را به یوم و حرف تعریف ال افزود و به یوم‌التوپ مشهور شد.