اخبار

علی رواقی که به تازگی کتاب «گونه شناسی زبان مولانا» را آماده انتشار کرده، از برخی دلایلی که سبب شده مولانا در جهان ناشناخته بماند سخن گفت و غفلت از گونه شناسی زبان این شاعر را در سطح ماوراءالنهر دانست. دکتر علی رواقی، عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی در آستانه ایام بزرگداشت مولانا گفت: مهم ترین اختلاف میان شاعرانی که در قرن هفتم می زیستند با مولانا، در گونۀ فرهنگی است. گونۀ فرهنگی تمام آموخته هایی است که مولانا در تمام عمر از استادان خود فراگرفته بود و سرچشمه فکری او را شکل می دهد.

زبانی كه پس از چیره شدن اعراب بر ایران در حوزه‌های مختلف جغرافیایی ایران بزرگ شكل گرفت و پس از روزگاری نه چندان بلند زبان همگانی مردم شد و برای ایجاد آثار ادبی و تاریخی و علمی كاربرد یافت، زبان «فارسی دری» نام گرفت كه تاكنون در سراسر ایران و افغانستان و تاجیكستان و بخشهای دیگری از سرزمینهای فرارود و شبه‌قاره... به حیات خود ادامه می‌دهد.