اخبار

سال‌ها از واقعه کربلا می‌گذرد. از خونین‌ترین، تلخ‌ترین، انسانی‌ترین و درعین‌ حال خدایی‌ترین تراژدی بشریت؛ که انسان والای تمام روزگاران شهادت را به زندگی با لذت ترجیح داد و خدا را برگزید و هر آنچه غیر را گذاشت و گذشت. سال‌ها از پایمردی و قهرمانی امام حسین «ع» و یاران او می‌گذرد و در تمام این سال‌ها با این‌که واقعه کربلا بارها و بارها دستمایه خلق آثار بسیاری در شاخه‌های مختلف هنری- از ادبیات و موسیقی و نقاشی و تئاتر بگیرید تا در عصر مدرن، سینما- شده است. با تمام این اوصاف، اما این واقعه هنوز که هنوز است درس و ناگفته با خود دارد و می‌شود

در مجموعه معارف کربلا توجه به عنصر اصحاب از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. سلام‌هایی که در زیارت‌های مختلف از ناحیه معصومین به اصحاب داده شده است نشان از حقیقتی دارد که آشکار‌کننده جایگاه اصحاب در عالم است. اهمیت کارویژه اصحاب در فهم درست از برنامه‌ریزی است که معصوم برای تاریخ انجام داده است.

هرگاه صفحاتی از تاریخ عاشورا و کربلا را از نظر بگذرانیم، کافی است اندکی درنگ کنیم تا این پرسش بنیادین، ذهنمان را به آشوب بکشاند: براستی، امام حسین ‌علیه‌السلام‌ چرا در آن زمانه دست به کاری زد که فرجامش از آغاز معلوم بود؟ آیا او به قدر عبدالله‌بن عباس و محمدبن حنفیه و دیگر بزرگان جامعه اسلامی در آن زمانه که برایش دل می‌سوزاندند و از آن قیام بازش می‌داشتند، بینش اجتماعی نداشت و به واقعیت‌های روزگار خود آشنا نبود؟ اما اگر اندکی، فقط اندکی، با شخصیت این بزرگوار آشنا باشیم، به خود می‌گوییم:

ادبیات در هر کشوری پیوندی نزدیک با زندگی و فرهنگ مردم آن سرزمین دارد؛ تا جایی که می‌توان گفت بخش قابل توجهی از تفاوت آثار ادبی خلق شده در نقاط جغرافیایی مختلف به همین مسأله بازمی گردد؛ به فرهنگی که در شکل گیری‌اش مجموعه‌ای از آداب و رسوم، تفکرات و حتی اعتقادات دینی- مذهبی دخیل هستند.

گاهی به محرم در شهرهای ایران/ فرهنگ عزاداری در شمال کشور قهوه و چای؛ نوشیدنی‌هایی برای دسته‌های نوحه‌خوانی

برای اطلاع یافتن از چند و چون عزاداری برای امام حسین(ع) در شهر کاشان کتاب «تاریخ اجتماعی کاشان» تالیف حسن نراقی یکی از کتاب‌های سودمندی است که می‌تواند اطلاعات مفیدی را از اتفاق‌هایی که در زمان عزاداری در کاشان رخ داده، به خواننده بدهد. از مواردی که نراقی در اثر خود به آن اشاره می‌کند دسته‌بندی در گروه‌های عزاداری است.

حماسه بزرگ عاشورا در طول زمان تاثیر زیادی بر فرهنگ، هنر، آداب و رسوم مردم نقاط مختلف کشور و از جمله استان مرکزی گذاشته است. مردم جای جای استان مرکزی از گذشته های دور در ایام محرم و سفر به طور گسترده در مراسم عزدارای سالار و سرور شهیدان و یاران باوفایش شرکت داشته و آیین های خاصی در این خصوص به وجود آمده که به عنوان آیین های عاشورایی شناخته می شوند.

زمانی که صحبت از هنر اسلامی به میان می آیدٰ به معنای آن نیست که این شاخه از هنر، مستقیماً با ظواهر تعالیم و شریعت اسلام تطابق مطلق داشته باشد، بلکه نشانی از تأثیر فرهنگ اسلامی در آن هنر وجود داشته باشد کافی است تا آن را هنر اسلامی بدانیم.کمی به عقب که برگردیم، درمی یابیم که ابتدا این حضور، خود را در کتابت و خوشنویسی قرآن کریم و معماری مساجد نشان داد، بعد از آن حضور در نقاشی، سرامیک و کاشی، قلمزنی و طراحی پارچه، قالی و منسوجات و امروزه هم در عکاسی و گرافیک، تصویرسازی و کاریکاتور، نقاشی‌های پشت شیشه، قهوه خانه‌ای و مکتب سقاخانه و طراحی‌های زیورآلات و دکوراسیون، اثرات و نشانه‌های این هنر را می‌توان دید.

از سال 1341 كه نهضت مقدس امام خميني « قدس سره» آغاز شد تا سال 1357 كه اين نهضت به ثمر رسيد با ظهور انقلابي بي نظير كه ثمره آن تحقق نظام جمهوري اسلامي بود، همواره تني چند از عالمان مجاهد با ياري مردم فقير و زجر كشيده، خود را به آتش و خون زدند و با تحمل سختي هاي بسيار مبارزه را تا پيروزي نهايي ادامه دادند. طي اين سال ها ضمن نبرد نابرابر ايمان و كفر، مناديان حق و حقيقت ديني، با الگو قرار دادن مبارزات صدر اسلام و با جديت وصف ناپذير، نهضت مقدس امام خميني« قدس سره» را استمرار بخشيدند و روحيه سلطنت ستيزي را تقويت كردند و در هر مناسبتي با نام رهبر تبعيدي خود حركت انقلابي جمعيت هاي تظاهرات كننده را پرشتاب و با توان ساختند. در مطلب حاضر كه گزارشي عيني از واقعه روز 15خرداد است مولف عصر 13 خرداد 1342 / 10 محرم 1383 در محل مدرسه فيضيه قم را به دقت به نگارش درآورده و سعي كرده حضور روحانيون، طلاب، اهالي قم و زايران حرم حضرت فاطمه معصومه (س) در آن روز را به خوبي توصيف كند.