اخبار

آخر هم معلوم نشد که تار را از دوستش گرفته یا خودش خریده بود. ‍هرچه بود که او شب‌های زیادی برای خودش دور از چشم پدر تار می‌زد و شعرهای حافظ و مولانا را هم زیر لب زمزمه می‌کرد.

چندروز پیش برف سنگینی باریده بود و هوایِ قزوین به شدت سرد بود. سربازان در راه که می‌رفتند و از سپیدیِ زمین که می‌گذشتند، ردپایی از خودشان برای دیگران می‌گذاشتند. فرمانده آن‌ها مردی قد بلند و بینی‌عقابی بود که زخمی به زیر ابرو داشت و بی‌خبر از شاه به سمت پایتخت حرکت کرده بود.