اخبار

در سال‌های منتهی به کودتای ۱۲۹۹ و قبل از شکل‌گیری دولت مطلقه رضاشاه که نیروهای محلی را با سرکوب و تهدید به زیر چتر نظارت خود درآورد، قدرت‌های محلی بر برخی از نواحی ایران حکمرانی می‌کردند. شیخ خزعل در جنوب ازجمله مهم‌ترین این حاکمان بود که از حمایت انگلیس برخوردار بود که با گسترشِ قدرت رضاخان، سرکوب شد. در نوشتارِ پیشِ رو به چگونگی خاتمه یافتن حکمرانی شیخ خزعل بر جنوب و همچنین بسته شدن دفتر زندگانی وی خواهیم پرداخت.

دولتهای استعماری در ایران از هر گونه شرایط و وضعیتی به عنوان برگ بازی برای نفوذ در این کشور استفاده می‌کردند. تنشهای قومی، زبانی، وجود حرکتهای گریز از مرکز و تجزیه‌طلبانه، همه ضمن تهدید حکومت مرکزی، نقش ابزار بازی انگلیس و روسیه برای فشار وارد آوردن بر حکومت مرکزی در ایران معاصر را داشته‌اند.

شیخ خزعل متولد سال 1281 قمری، پسر شیخ جابرخان رئیس طایفه بنی کعب بود. شیخ خزعل از سال 1315 قمری حاکم خودمختار خرمشهر و جنوب خوزستان بود. و پس از مدتی به حکومت اهواز نیز انتخاب شد.

خاستگاه تاریخی حضور جدی انگلیسیها در ایران به عصر صفویه باز می گردد. البته این حضور شدت و ضعف داشته و بر حسب تغییر اوضاع، شکل و حالتهای گوناگونی به خود می گرفته است. در سده نوزدهم، جنب و جوش انگلیس در شبه قاره هند، منطقه خلیج فارس و جنوب ایران به میزان قابل توجهی افزایش یافت و به بالاترین حد خود رسید.