محرم، فصل عاشقانه گریستن بر سمبل اسوهای از تبار مردانی است که چشمههای ایثار، وفاداری و معرفتش، سیراب کننده کام تشنگانی است که در طلب معنویت و خداجویی دِل دِل میکنند.
شبیه خوانی مهمترین و رادیکـالترین گونه نمایشی در بین گونههای نمایش های ایرانی است و بواسطه موضوع و محتوای آیینی و مذهبی خود، همواره مورد استقبال و توجه مردم بوده است. نمایشی که فرم و شیوه اجرایی آن، چنان با درون مایهاش گره خورده که بیش از چند قرن تماشاگر ایرانی را با خود همراه کرده است.
بسیار هنگام، ضمن گلگشت و تماشا در حریم علم و هنر، انگشت حیرت به دندان عبرت می گیریم که چگونه روزگاری – آنهم در دوران دست تنگیِ اعجاب انگیزی که قاف کرمنّای علم و هنر عیان ساخته و به یاری ذوق و شوق صاحب نظران بی ریا، هرگونه ابهام و ناآگاهی و عدم اطلاع از اجرای نمایش های شرعی و عرفی، دورباش داده و به شیوۀ معقول اعلام گشته است که فلان روز در فلان تماشاخانه، پرده به روی مردم گشوده خواهد شد و یا در تکیه ای، مجلس سوگ گرانباری بر پا خواهد بود.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید