«نخستین اعتراض به صورت یک راهپیمایی آرام در جریان مراسم عزاداری ماه محرم بود. حدود دویست تن از مغازه داران و وام دهندگان ، خواستار عزل مسئول گمرکات ، مسیو نوز بلژیکی و بازپرداخت وامهایی که دولت از آنها گرفته بود ، شدند
پس، علیرغم آنکه مسئله ای همچون نفیِ قرارداد رژی ، در وهله نخست به قلمرو اقتصادی و موقعیت به خطر افتاده تجار و بازرگانان ایرانی مربوط میشد ، اما بدیهی است که طولی نمیکشید تا پای آزادیخواهان و مشروطه خواهان به قضیه باز شود و اعتراض را از جایگاه نخستینی که تجار را به تکاپوی اعتراض آمیز واداشته بود، فراتر برند و آنرا به صورت ابزاری مهم در جهت مبارزه ای ملی هم بر علیه استعمار بیگانان و هم در ضدیت با حکومت قاجار درآورند .
در بحث قبل دیدیم که چگونه ناصرالدین شاه ، مطالباتی را که در راستای اصلاح نظام سیاسی بود ، به بازی میگرفت. اکنون با توجه به ناآرامی های اجتماعیِ اواخر حکومت وی و همچنین پس از آن (اواخر قاجار) ، می خواهیم به شناسایی نارضایتیها و نیز گروههای ناراضیِ آن دوره بپردازیم ؛ به بیانی جهت دریافت ماهیت سیاسی و اجتماعیِ گروههای تحول خواهِ آن ایام ، سراغ «ناراضیان و مطالباتِ» آنها « در هستی اجتماعی شان » خواهیم رفت .
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید