اخبار

این نوشته، مقدمه کتاب مفهوم علم در تمدن اسلامی، به قلم دکتر رسول جعفریان است. او به این پرسش پاسخ داده که چرا لازم است ما با بررسی متون علمی برجای مانده از دوره اسلامی، به تحقیق در باره درک مسلمانان از مفهوم علم بپردازیم؟

از قرن دوم هجری که عصر شکوفایی فرهنگ و تمدن اسلامی آغاز شد، از جمله عوامل مؤثر بر این جریان، اشتیاق مسلمانان به ترجمه کتاب‌های سایر تمدن‌ها و ملل به زبان عربی بود. دیری از سقوط دولت اموی نگذشته، قسمت زیادی از تألیفات ارسطو و شارحان فلسفه مدرسه اسکندریه و بسیاری از آثار جالینوس و برخی مکالمات افلاطون به عربی ترجمه شد. این ترجمه‌ها منحصر به کتب یونانی نبود، بلکه بخشی از کتب ملل دیگر را که در آن عصر از منابع معرفت به شمار می‌آمدند، در بر می‌گرفت.

شاید عنوان این مقاله را تا اندازه‌‏اى طولانى پندارند؛ ولى با ارائه نمونه‌‏هاى دقیق، کوشش خواهم کرد تا ارزش جاودان فرهنگى و بین‌‏المللى همکارى متفکران ایرانى را در قرون وسطى، در راه پیشرفت تمدن اسلامى ثابت کنم.

کتاب «بافتار کوشش‌های شیعی در استمرار تمدن اسلامی در دوره مغول (نمونه پژوهی تاریخی: اندیشه‌ها و کنشگری‌های خواجه نصیرالدین طوسی)» اثر محمد باغستانی کوزه گر در 281 صفحه روانه بازار نشر شد.

حسینی بهشتی گفت: وقتی از بررسی چرایی توجه اروپاییان قرون وسطی به آثار پزشکی اسلامی سخن می‌گوییم باید این بررسی با یک نگاه واقع‌بینانه فارغ از کارهایی که برخی با ملاحظاتی می‌کنند و اشخاصی با نگاه‌های خودبرتربینانه و امثال اینها باشد و صرفا از لحاظ واقعه تاریخی که رخ داده، باید بررسی شود.