اخبار

غزل‌های عبید زاکانی از ارزشمندترین آثار او هستند که گذشته از بحث هنری، می‌توان از خلال آن‌ها کلیدهای مطمئنی برای ورود به دنیای ذهن و روان عبید به دست آورد. با توجه به این موضوع، چهار درس‌گفتار در موسسه شهر کتاب با عنوان «تحلیل شخصیت عبید زاکانی، بر اساس غزلیات او» تنظیم شده، که دو جلسه‌ این درس‌گفتارها در سال ۱۳۹۷ برگزار شد و به تفصیل درباره‌ سبک غزل‌سرایی عبید و ساختار غزلیات او و نیز در باب باورهای عبید راجع به خدا، دین، زندگی پس از مرگ، تقدیر، بخت و نظایر آن سخن گفته شد.

هشتمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ عبید زاکانی به بررسی و تحلیل شخصیت عبید زاکانی بر اساس غزلیاتش اختصاص داشت که با سخنرانی دکتر ایرج شهبازی در مرکز فرهنگی شهرکتاب برگزار ‌شد. در این درس‌گفتار بر اساس اطلاعات مستقیم و غیرمستقیمی که از غزلیات عبید استخراج و استنباط می‌شود ویژگی‌های شخصیتی‌اش تحلیل شد.

هشتم مهرماه در تقویم رسمی ایران، به نام مولانا، شاعر بلندآوازه پارسی‌گوی است. روزی برای بزرگداشت عارفی شاعر و شاعری عارف که همانند بزرگانی چون حافظ، سعدی، عطار و ... با مرگ خود در قرن هفتم هجری به پایان نرسید، بلکه با اشعار نغز و شورانگیز خود حیاتی جاودانه یافت. حال، مولانا سال‌هاست، پای از مرزهای جغرافیایی وطن خود فراتر نهاده، وطنی به پهنای جهان دارد و با گنجینه شعر خود، مریدانی در جای‌جای دنیا پیدا کرده است.

بیست‌وهفتمین نشست از سلسله درس‌گفتارهایی درباره سنایی با موضوع «تلقی سنایی از دین و دینداری» با سخنرانی ایرج شهبازی، پژوهشگر، نویسنده، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و موسسه لغت نامه دهخدا، عصر روز چهارشنبه (30خردادماه) در مرکز فرهنگی شهر کتاب شهید بهشتی برگزار شد.

فريدالدين ابو حامد محمدعطار نيشابوري، معروف به شیخ عطار نیشابوری، يكي از شاعران بزرگ متصوفه و از مردان نام آور تاريخ ادبيات ايران در اواخر قرن ششم و اويل قرن هفتم هجري قمري است. عطار علم طبابت می‌دانسته و تا مدت‌ها در دکان عطاری مشغول بوده است. روایتی وجود دارد که با دیدن شیخی متحول می‌شود و از آن پس به عرفان و شعر روی می‌آورد.

تصور زندگی بدون رنج، تصوری است که عقلش نمی کند تصدیق؛ از این رو، مسأله رنج همواره برای انسان های اندیشمند مطرح بوده و هر کسی به نحوی آن را تبیین کرده است. مولوی نیز به ژرفی در این مسئله اندیشیده است.

خواجوی کرمانی در سال ۶۸۹ به دنیا آمده و بخش اصلی عمرش در نیمه نخست قرن هشتم گذشته است. تقریبا می‌توان گفت دوره جوانی حافظ برابر است با دوره پیری و پختگی خواجو و از این نظر هیچ بعید نیست که خواجو الگوی شاعری حافظ بوده باشد. خواجو از آن دسته شاعرانی است که جا دارد اصالتا مورد توجه و بررسی قرار گیرد.

آیین بزرگداشت نهمین سالگرد درگذشت علامه سید‌جعفر شهیدی، با حضور مهدی محقق، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، کریم سلگی، ایرج شهبازی و کِلِر ژولبرت، نویسنده و تصویرگر کتاب کودک در کتابخانه دکتر شهیدی در محله نارمک تهران برگزار شد. در این نشست مهدی محقق به ویژگی‌های علمی علامه شهیدی اشاره می‌کند. ایرج شهبازی، نویسنده، پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشگاه تهران و بنیاد لغت‌نامه دهخدا نیز در این آیین درباره شرح مثنوی که از آثار فاخر علامه جعفری به‌شمار می‌رود، سخن گفت. در ادامه مختصری از سخنان آنها آمده است.

تبیین رابطة «عمل و پاداش» در مثنوی معنوی مولوی راههای دستیابی به عمل بلاعوض عبارتند از: عشق، تناسب عمل با ساختار روحی و استعداد، توانگری و استغنای روحی، همانندی با خداوند، آتش زدن در دودمان خودی، کریم و فتی بودن. در زیر برای هر کدام از اینها نمونه‌هایی از اشعار مولوی نقل می‌کنیم:

سودجویی و منفعت طلبی یکی از ویژگیهای طبیعی و غریزی انسان است و شاید انسانی را نتوان یافت که عملی را انجام دهد و طالب هیچ سودی نباشد. انسانها ذاتاً بازرگان پیشه‌اند و هنگام انجام هر عملی ناچار به سودهای احتمالی آن می‌اندیشند و چنانچه عملی فاقد هرگونه سودی باشد، بدیهی است که هیچ انسانی انگیزه‌ای برای اقدام به آن نداشته باشد. همین سودگرایی سبب شده است که یکی از رایج ترین الگوهای رابطة بین خدا و انسان رابطة بازرگان با بازرگان باشد.