شعر و ادبیات، اگر نگوییم مهم‌ترین، دست‌کم یکی از اصلی‌ترین ارکان فرهنگ ایرانیان است تا جایی که برخی به اغراق می‌گویند عموم ایرانیان شاعر مسلک‌اند و شعر و شاعری در زندگی روزمره ایشان جریان دارد.
توهم در طول تاریخ به اشکال متنوع در زندگی انسان نقش بازی کرده است؛ اما امروز اغلب توهم بار ارزشی منفی دارد و به‌عنوان نشانه‌ای مرضی در بیماری‌ها شناخته می‌شود. وجود توهم در خواب و رؤیا، هنگام از خواب برخاستن یا به خواب رفتن، در مواقع افزایش فشار محیطی اجتماعی، از‌دست‌دادن عزیزان، یعنی در شرایط غیر‌مرضی دیگر، کمتر مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد و در صورت اعتنا به آن، جنبه ماورایی پیدا می‌کند.
جامعه‌شناسی ادبیات یکی از شاخه‌های علم جامعه‌شناسی است و مثل سایر شاخه‌های این علم، به روشی نظام‌مند، بی‌غرض، سرد و جدا با موضوع خود مواجه می‌شود. همچنانکه در سایر شاخه‌های جامعه‌شناسی، هیچ موضوعی نیست که تاب نگاه تیز و نافذ جامعه‌شناس را بیاورد، در جامعه‌شناسی ادبیات هم هیچ موضوع ادبی‌ای، مقدس، مبتنی بر امر استعلایی و تافتۀ جدابافته تلقی نمی‌شود و اثر ادبی در وهلۀ نخست به‌منزلۀ یک موضوع، امری در خور موشکافی، تبیین و تحلیل و حتی «تقلیل» در نظر گرفته می‌شود و این‌ها همه برخلاف آن‌چیزی است که معمولاً در ساحت ادبیات و نقد ادبی مرسوم می‌گذرد.
یعقوب آژند از لطمه‌ای که فاصله گرفتن از ادبیات کهن به آثار ادبی معاصر می‌زند و گرفتار شدن ادبیات داستانی و نمایشی می‌گوید. این پژوهشگر و مترجم درباره میزان نمود ادبیات کهن در آثار ادبی معاصر اظهار کرد: من با مطالعه‌ای که روی ادبیات معاصر و همچنین ادبیات کهن دارم، تصور می‌کنم تاثیر ادبیات کهن بر ادبیات معاصر کم شده است.
تحولات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی امروز چه جایگاهی در ادبیات داشته است؟ چرا امروز نویسندگانی که از بطن جامعه برخاسته و گروه‌های مختلف اجتماعی سیاسی و فرهنگی ایران را نمایندگی کنند، نداریم؟ چرا نسل تازه داستان‌نویس موفق نشده تجربه‌های خود را در خدمت فرم گرفته و به تنوع داستان‌نوسی امروز کمک کند؟
باوجود استقبال مخاطبان از آثار ادبی خارجی، همواره نقدهای متعددی هم از سوی خود مترجمان و هم از سوی منتقدان ادبی متوجه این بخش از بازار نشر و اوضاع نامساعد آن است؛ در چنین شرایطی هر از چندی شاهد شکل‌گیری جوایز ادبی در این حوزه هستیم، رویدادهایی ادبی که تلاش بانیان آنها کمک به بهبود شرایط ترجمه کشورمان است.
ادبیات و تاریخ دو شاخه از علوم انسانی هستند که رابطه تنگاتنگی با یکدیگر داشته و دارند. چنان که ادبیات فارسی در بستر تاریخ شکل گرفته و تطور یافته، تاریخ ایران نیز در آینه ادبیات و شاخه ها و گرایش های مختلف آن منعکس گردیده است. بن مایه های اصلی ادیبان در حوزه های شعر، نثر، طنز و صنایع و بدایع ادبی غالباً در تاریخ و حوادث و رویدادهای تاریخی یافت می شد.
آیاتی در قرآن مجید راجع به «انسان» آمده که (اختصاص به خلقت یا انسان اول ندارد و) شامل همه انسان ها و موجودیت انسان بر اساس مشی و اراده خداوندی می باشد، همچنانکه نمونه های فراوانی در مثنوی مولوی و یا آثار نظامی گنجوی از این جهت وجود دارد.
همایش «ادبیات؛ زبان همدلی» با محوریت مفاهیم صلح‌طلبانه در متون ادبی کشورهای مختلف، نیمه دوم اسفندماه سال جاری در شیراز برگزار می‌شود.
اونوره دو بالزاک در کتاب «خرده بدبختی‌های زندگی زناشویی» می‌نویسد: «باید تمام زندگی اجتماعی را ورق بزنی تا یک رمان‌نویس واقعی شوی، نظر به این‌که رمان تاریخِ خصوصیِ ملت‌هاست».
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید