پوشاک زنان در دوران مغول و ایلخانی / پروین بابایی

1394/3/12 ۱۱:۵۵

با حمله مغول بسیاری از عناصر شرق دور، هم در فرم لباس‌ ها و هم در نقوش پارچه‌‌ها اقتباس شدند. پس از تاخت و تاز‌های چنگیز و فرزندانش، و آغاز دوره‌ ثبات، فرهنگ و هنر مجدداً مورد توجه قرار گرفت و این توجه بالطبع صنعت پارچه و سپس پوشاک را تحت تأثیر قرار داد. پارچه بافی در این دوران پیشرفت قابل توجهی کرد و پوشاک و لباس و وضع ظاهری برای مردم اهمیتی شایان یافت. باید دانست که در این دوره آینه ‌داری از مشاغل پر رونق بود از این رو مردم چه مرفه و چه زحمتکش به سر و وضع خود توجه خاصی نشان می ‌دادند و با دادن سکه ‌ای، خود را در آینه ‌ها تماشا می‌ کردند (متین،1386: 381). لباس زنانه در این دوره از چند قطعه مختلف تشکیل می ‌شد. پیراهن زیر با یقه‌ گرد ساده که در بیشتر مینیاتورهای متعلق به دوره‌ ایلخانی از زیر پیراهن رویی نمایان است. پیراهن رویی از جنس حریر است با نقش ‌هایی زیبا که معمولاً جلوی آن از یقه تا کمر باز است و در بعضی از تصاویر دو طرف این یقه باز، برگردانی دارد که بر روی آن نقوشی زردوزی شده است، و یا دامن آن در جلو پیلی ‌دار بوده و کمربند باریکی زینت بخش آن است. قباها با آستین‌ های کوتاه بوده و بلندی قد آن تا بالای زانو و گاهی تا مچ پا می‌رسیده است (همان: 392-393). جبه‌‌ای نیز در این دوره پوشیده می ‌شد که بسیار گشاد بود و آستین ‌هایی بسیار گشاد و بلند داشت و قسمت بالاتنه‌ آن از شانه چپ به طور مورب به زیر بغل راست می‌‌رفت. محتمل است فرم این جبه از پوشش شرق دور اقتباس شده باشد. در این دوره کمتر از پوشش چادر استفاده می ‌شود.

منبع:

- متین، پیمان. 1386. پوشاک ایرانیان. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی

انسان شناسی و فرهنگ

نظر دهید