1393/6/29 ۱۱:۵۷
سقف دخمه هخامنشی تاق فرهاد درحالی پیشتر به‌دلیل سوزاندن لاستیک ماشین ریزش کرد که هنوز این اثر دوره هخامنشی توسط متولیان میراث‌فرهنگی ساماندهی نشده است. روانسر یکی از شهرستان‌های استان کرمانشاه محسوب می‌شود که بسیاری از محوطه‌ها و آثار تاریخی آن به‌دلیل نداشتن اداره میراث‌فرهنگی در معرض تخریب قرار گرفته‌اند. دخمه روانسر(گور صخره‌ای) که به تاق فرهاد معروف است در دیواره کوه قله در شمال شرقی روانسر واقع شده، این اثر که قدمت آن به دوره هخامنشی باز می‌گردد به‌دلیل تخریب‌های انسانی دچار آسیب‌های جدی شده است.
سقف دخمه هخامنشی تاق فرهاد درحالی پیشتر به‌دلیل سوزاندن لاستیک ماشین ریزش کرد که هنوز این اثر دوره هخامنشی توسط متولیان میراث‌فرهنگی ساماندهی نشده است.
روانسر یکی از شهرستان‌های استان کرمانشاه محسوب می‌شود که بسیاری از محوطه‌ها و آثار تاریخی آن به‌دلیل نداشتن اداره میراث‌فرهنگی در معرض تخریب قرار گرفته‌اند. دخمه روانسر(گور صخره‌ای) که به تاق فرهاد معروف است در دیواره کوه قله در شمال شرقی روانسر واقع شده، این اثر که قدمت آن به دوره هخامنشی باز می‌گردد به‌دلیل تخریب‌های انسانی دچار آسیب‌های جدی شده است.
کوه کم ارتفاع قله در کنار روانسر و مشرف بر سراب گنی‌خانی است. در دیواره شرقی این صخره و به ارتفاع حدود سی متری از دامنه گوردخمه کوچک معروف به تاق فرهاد قرار دارد. نخستین بار مسعود گلزاری در کتاب کرمانشاهان باستان این گوردخمه را معرفی کرد.
سالها بعد پیتر کالمایر باستان‌شناس آلمانی در سال 1355 از این گوردخمه بازدید کرد و نتایج بررسی خود را به شکل مقاله ای در آلمان منتشر ساخت. هرچند که این باستان‌شناس در مقاله خود قدمت این گوردخمه را به دوره هخامنشی نسبت داد اما پس از آنکه این اثر در سال 1386 و با شماره 20493 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید یکی از باستان‌شناسان ایرانی در پایان نامه خود با عنوان دخمه‌های دوران اشکانی و ساسانی در حاشیهء کوههای زاگرس چنین مطرح کرده که این گور دخمه توسط یکی از حکام محلی در دوره سلوکی و به تقلید از گور دخمه های هخامنشی ساخته شده است.
از نظر وی چون گور دخمه روانسر دارای ایوانی ساده و فاقد ستون بوده و فضای داخلی آن کاملا ساده و فاقد عنصر معماری خاص (چون گور وانی شکل، بستر سکو مانند، تاقچه جهت گذرادن جسد و استخوان) است. بنابراین مربوط به پس از سقوط هخامنشیان و همزمان با نفوذ فرهنگ هلنیستی است که طبق آن ایجاد عناصر معماری خاص جهت گذاردن جسد و استخوان در گور دخمه‌ها الزامی نبوده است.
فعالان میراث‌فرهنگی می‌گویند،«دو سال پس از ثبت گور دخمه توسط میراث فرهنگی، در سال 1388 به دلیل سوزاندن لاستیک در داخل این گور دخمه دو هزار ساله، سقف آن در نتیجه شدت حرارت دچار ریزش شد. همچنین یادگاری‌های زیادی در روی نقش کنده های آن نوشته شده که نمای این اثر بسیار مهم را تخریب کرده است».
خبرگزاری میراث فرهنگی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید