1396/4/27 ۰۹:۴۰
در 1297 خورشیدی که من پس از تحصیل از اروپا به ایران بازگشتم با میرزا عبدالعظیم خان گرکانی (که یکسال بعد در موقع تأسیس سجل احوال ظاهراً نام خانوادگی قریب را انتخاب نمود) آشنا و در 1299 در دارالفنون با او همکار شدم.
در 1297 خورشیدی که من پس از تحصیل از اروپا به ایران بازگشتم با میرزا عبدالعظیم خان گرکانی (که یکسال بعد در موقع تأسیس سجل احوال ظاهراً نام خانوادگی قریب را انتخاب نمود) آشنا و در 1299 در دارالفنون با او همکار شدم. در آن تاریخ وی تقریباً چهل سال داشت. در نتیجۀ مطالبی که راجع به مقام و اهمیت زبان و ادبیات فارسی از پروفسور براون استاد دانشگاه کمبریج شنیده بودم و در نتیجۀ مطالعۀ کتاب ان دانشمند یگانه به نام «تاریخ مظاهر فکری ایران» دلبستگی فراوان به زبان و ادبیات کشور خود پیدا کرده بودم و از همان برخورد اول نسبت به معلم زبان و ادبیات فارسی دارالفنون ارادت خاصی پیدا کردم ولی احساس می نمودم که نسبت به اظهارات من در باب زبان فارسی تردید دارد زیرا تصور می کرد که فرنگ رفتگان همگی ستایشگر فرهنگ و تمدن مغرب زمین هستند و به فرهنگ میهن خویش علاقه ندارند.
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال سیزدهم، تیر 1345، شماره 4 (پیاپی 52)
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید