1396/3/31 ۱۷:۰۴
در دورۀ سه سالۀ صدارت امیرکبیر، ناصرالدین شاه از او آموخته بود که نفوذ اجتماعی و سیاسی بسته به اِعمال قاطع و اقتدار و مستقل بودن از آنانی است که به شیوه معهود دربارها عادت کرده اند سهمی از قدرت داشته باشند. نه نخستین، اما بزرگترین قربانی این آموزش ِ استقلال رفتاری خود امیر بود.
محمدرضا جلالی - ذکرالله محمدی - میلاد ریاضی پور
چکیده: در دورۀ سه سالۀ صدارت امیرکبیر، ناصرالدین شاه از او آموخته بود که نفوذ اجتماعی و سیاسی بسته به اِعمال قاطع و اقتدار و مستقل بودن از آنانی است که به شیوه معهود دربارها عادت کرده اند سهمی از قدرت داشته باشند. نه نخستین، اما بزرگترین قربانی این آموزش ِ استقلال رفتاری خود امیر بود. وقتی شاه مصمم شد برای مداخلۀ بیشتر در ادارۀ امور کشور که امیر خود به او آموخته و باورانیده بود، وارد عمل شود، امیر از صدارت برکنار شد و در حوزۀ امارت نظام محدود گردید، طبهاً با توجه به زمینه های پرمحرک عینی این حوزه و نگرش ملی و سختگیرانۀ امیر و از طرفی حضور آقاخان نوری در پست صدارت که مورد حمایت انگلیس بود، این مقام مستعجل می نمود. بر این اساس طرح پیشنهاد امارت یکی از ولایات به وساطت سفیر انگلیس که دوری امیر از پایتخت را ممکن می ساخت اجتناب ناپذیر بود....
تاریخ ایران و اسلام دانشگاه لرستان، پاییز و زمستان 1387، شماره 4
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید