ناظری: شاهنامه حیثیت قوم ایرانی است

1393/2/27 ۱۰:۴۹

شهرام ناظری گفت: دستگاه‌های دولتی در سال‌های اخیر به گونه‌ای عمل كردند كه گویی شاهنامه برایشان مهم نیست. طی سال‌های اخیر حتی سنگ اندازی‌هایی برای مطرح نشدن شاهنامه صورت گرفت.

شهرام ناظری گفت: دستگاه‌های دولتی در سال‌های اخیر به گونه‌ای عمل كردند كه گویی شاهنامه برایشان مهم نیست. طی سال‌های اخیر حتی سنگ اندازی‌هایی برای مطرح نشدن شاهنامه صورت گرفت.
به گزارش خبرگزاری كتاب ایران(ایبنا) ناظری، خواننده موسیقی سنتی ایران، در آیین گرامیداشت و جشن روز ملی فردوسی و اعطای سند رسمی «هنر نقالی» در یونسكو به نهادهای پشتیبان جهانی که امروز عصر، جمعه 26 اردیبهشت برگزار شد گفت: 30 سال پیش صرفاً به دلیل علاقه‌ام به ادبیات حماسی درباره

  ناظری: شاهنامه حیثیت قوم ایرانی است

شهرام ناظری گفت: دستگاه‌های دولتی در سال‌های اخیر به گونه‌ای عمل كردند كه گویی شاهنامه برایشان مهم نیست. طی سال‌های اخیر حتی سنگ اندازی‌هایی برای مطرح نشدن شاهنامه صورت گرفت.

به گزارش خبرگزاری كتاب ایران(ایبنا) ناظری، خواننده موسیقی سنتی ایران، در آیین گرامیداشت و جشن روز ملی فردوسی و اعطای سند رسمی «هنر نقالی» در یونسكو به نهادهای پشتیبان جهانی که امروز عصر، جمعه 26 اردیبهشت برگزار شد گفت: 30 سال پیش صرفاً به دلیل علاقه‌ام به ادبیات حماسی درباره شاهنامه حرف می‌زدم اما این امكان وجود نداشت كه كاری روی شاهنامه انجام دهم. در آن سال‌ها به آثاری كه بر اساس شاهنامه تولید می‌شد مجوز نمی‌دادند.

وی افزود: 6 سال پیش شاهنامه را در فرانسه، ژاپن و امریكا اجرا كردم تا كسانی كه در داخل كشور زندگی می‌كردند، از رو رفتند و توانستم دو آلبوم در ایران تولید كنم.

شاهنامه یا فوتبال، كدام اهمیت بیشتری دارند؟

صاحب آلبوم «گل صد برگ» همچنین توضیح داد: برای شاهنامه باید اتفاق ویژه‌ای بیفتد. می‌بینید كه برای فوتبال چه كار می‌كنند اما برای شاهنامه كه شرف و كیش و آیین ما ایرانی‌هاست، این سالن خالی است. این علاقه را از مردم گرفته‌اند. امیدوارم در سال‌های آینده برای شاهنامه كارهایی جدی انجام دهند نه از جنس كارهای ساختگی و بی ریشه كه تا به حال شاهدش بوده‌ایم. شاهنامه حیثیت قوم ایرانی است. خوشبختانه به تازگی نسیمی كه بوی فرهنگ از آن به مشام می‌رسد، وزیدن گرفته و امیدوارم با برنامه‌های جدی و پیگیر نخستین گام‌ها برای اثر بزرگ فردوسی برداشته شود.

این خواننده موسیقی سنتی ایرانی اضافه كرد: طی این سال‌ها جریان‌های مخالفی نیز علیه شاهنامه وجود داشته و ما خوش شانس نبودیم كه از مواهبی كه به ما رسیده، نهایت استفاده را ببریم. آنچه امروز باید ارج نهاد، ایستادگی نقالان در فضایی نامناسب و روشن نگاه داشتن شعله‌ای كم سو از شاهنامه است. امیدوارم روزی مثل دهه‌های پیشین شاهنامه‌خوانی متداول شود. اگر امروز نتوانیم این رشته‌های فرهنگی را حفظ كنیم، جامعه دچار بی فرهنگی می‌شود؛ چنانچه امروز این اتفاق افتاده است.

صاحب آلبوم «بی قرار» یادآور شد: كسانی كه در این میان دلسوزند باید برنامه‌های ریشه‌ای و اصولی درباره شاهنامه اتخاذ كنند. از 30 سال پیش در هر برنامه‌ای كه به ویژه در دانشگاه‌ها درباره شاهنامه تدارك دیده‌اند، به دلیل عشق شخصی حضور یافته‌ام. همیشه آرزو داشتم شاهنامه را وارد كارهایم كنم اما غیر از نقالی كه آن را هم درست نشنیده‌ایم، مأخذ دیگری نداشتم.

100 سال هیچ خواننده‌ای شاهنامه نخواند

ناظری گفت: در 100 سال اخیر هیچ خواننده مطرحی دست روی شاهنامه نگذاشته. برای چنین كاری احتیاج داشتیم تا گروه‌های تحقیق، موسیقی و نقالی در اختیارمان بگذارند، اما ما با دست خالی داستان ضحاك و كاوه آهنگر را اجرا كردیم. از بنیادهایی كه در این راه قدم‌هایی برمی‌دارند سپاسگزارم و امیدوارم روزی شاهنامه كه ضامن حیثت ماست، در مدرسه‌ها، دانشگاه‌ها و مراكز علمی طنین انداز شود.

دختر 13 ساله تاجیک حافظ شاهنامه بود

حسین طاهری، مدیر كل مركز هنرهای نمایشی نیز در این نشست گفت: از بخش‌های خصوصی كه سعی می‌كنند فرهنگ شاهنامه خوانی را زنده نگاه دارند، سپاسگزارم. چند سال پیش در سفری به تاجیكستان دختر 13 ساله‌ای را دیدم كه حافظ شاهنامه بود. با دیدن او به یاد حافظان قرآن كریم افتادم و البته غصه‌ هم خوردم كه چرا در بخش‌های دیگر دنیا به شاهنامه، این گوهر مكتوب ما ایرانیان توجه ویژه‌ دارند اما ما در كشورمان كمتر به اثر فردوسی اهمیت می‌دهیم.

در این نشست مناجات‌خوانی و نمایش‌خوانی شاهنامه با ضرب توسط یكی از هنرمندان جوان اجرا شد و سپس مهدی چایانی، نقال از استان همدانی قطعاتی از شاهنامه را اجرا كرد.

بعد از چایانی، سید مصطفی سعیدی، چهره پیشكسوت نقالی ایران روی صحنه آمد و ضمن اجرای بخشی از هفت خوان رستم گفت: 12 ساله بودم كه شاهنامه را نقل می‌كردم. جوان‌ترین نقال شاهنامه محسوب می‌شدم و هیچ گاه بدون وضو شاهنامه نمی‌خواندم. وی به قیاس برخی از آیات قرآن كریم با ابیاتی از شاهنامه فردوسی پرداخت و گفت آیا این سخنان در شاهنامه همان معانی قرآن نیست؟

میثم موحدی، رییس هیأت مدیره بنیاد فردوسی نیز گفت: در سال 2011 هنر نقالی در یونسكو به ثبت جهانی رسید اما سه سال گذشت تا ما بتوانیم این مهم را جشن بگیریم. سه نهاد یعنی بنیاد فردوسی، میراث فرهنگی و مركز هنرهای نمایشی بانی این ثبت بودند. نباید فكر كنیم كه با به ثبت رسیدن این هنر، كار ما به پایان رسیده است بلكه باید این هنر را بازشناسی كنیم و كارهای ارزنده‌تری در این حوزه انجام دهیم.

آیین گرامیداشت و جشن روز ملی فروسی و اعطای سند رسمی «هنر نقالی» در یونسكو به نهادهای پشتیبان جهانی، عصر جمعه 26 اردیبهشت در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار شد.

خبرگزاری ایبنا

  ناظری: شاهنامه حیثیت قوم ایرانی است

شهرام ناظری گفت: دستگاه‌های دولتی در سال‌های اخیر به گونه‌ای عمل كردند كه گویی شاهنامه برایشان مهم نیست. طی سال‌های اخیر حتی سنگ اندازی‌هایی برای مطرح نشدن شاهنامه صورت گرفت.

به گزارش خبرگزاری كتاب ایران(ایبنا) ناظری، خواننده موسیقی سنتی ایران، در آیین گرامیداشت و جشن روز ملی فردوسی و اعطای سند رسمی «هنر نقالی» در یونسكو به نهادهای پشتیبان جهانی که امروز عصر، جمعه 26 اردیبهشت برگزار شد گفت: 30 سال پیش صرفاً به دلیل علاقه‌ام به ادبیات حماسی درباره شاهنامه حرف می‌زدم اما این امكان وجود نداشت كه كاری روی شاهنامه انجام دهم. در آن سال‌ها به آثاری كه بر اساس شاهنامه تولید می‌شد مجوز نمی‌دادند.

وی افزود: 6 سال پیش شاهنامه را در فرانسه، ژاپن و امریكا اجرا كردم تا كسانی كه در داخل كشور زندگی می‌كردند، از رو رفتند و توانستم دو آلبوم در ایران تولید كنم.

شاهنامه یا فوتبال، كدام اهمیت بیشتری دارند؟

صاحب آلبوم «گل صد برگ» همچنین توضیح داد: برای شاهنامه باید اتفاق ویژه‌ای بیفتد. می‌بینید كه برای فوتبال چه كار می‌كنند اما برای شاهنامه كه شرف و كیش و آیین ما ایرانی‌هاست، این سالن خالی است. این علاقه را از مردم گرفته‌اند. امیدوارم در سال‌های آینده برای شاهنامه كارهایی جدی انجام دهند نه از جنس كارهای ساختگی و بی ریشه كه تا به حال شاهدش بوده‌ایم. شاهنامه حیثیت قوم ایرانی است. خوشبختانه به تازگی نسیمی كه بوی فرهنگ از آن به مشام می‌رسد، وزیدن گرفته و امیدوارم با برنامه‌های جدی و پیگیر نخستین گام‌ها برای اثر بزرگ فردوسی برداشته شود.

این خواننده موسیقی سنتی ایرانی اضافه كرد: طی این سال‌ها جریان‌های مخالفی نیز علیه شاهنامه وجود داشته و ما خوش شانس نبودیم كه از مواهبی كه به ما رسیده، نهایت استفاده را ببریم. آنچه امروز باید ارج نهاد، ایستادگی نقالان در فضایی نامناسب و روشن نگاه داشتن شعله‌ای كم سو از شاهنامه است. امیدوارم روزی مثل دهه‌های پیشین شاهنامه‌خوانی متداول شود. اگر امروز نتوانیم این رشته‌های فرهنگی را حفظ كنیم، جامعه دچار بی فرهنگی می‌شود؛ چنانچه امروز این اتفاق افتاده است.

صاحب آلبوم «بی قرار» یادآور شد: كسانی كه در این میان دلسوزند باید برنامه‌های ریشه‌ای و اصولی درباره شاهنامه اتخاذ كنند. از 30 سال پیش در هر برنامه‌ای كه به ویژه در دانشگاه‌ها درباره شاهنامه تدارك دیده‌اند، به دلیل عشق شخصی حضور یافته‌ام. همیشه آرزو داشتم شاهنامه را وارد كارهایم كنم اما غیر از نقالی كه آن را هم درست نشنیده‌ایم، مأخذ دیگری نداشتم.

100 سال هیچ خواننده‌ای شاهنامه نخواند

ناظری گفت: در 100 سال اخیر هیچ خواننده مطرحی دست روی شاهنامه نگذاشته. برای چنین كاری احتیاج داشتیم تا گروه‌های تحقیق، موسیقی و نقالی در اختیارمان بگذارند، اما ما با دست خالی داستان ضحاك و كاوه آهنگر را اجرا كردیم. از بنیادهایی كه در این راه قدم‌هایی برمی‌دارند سپاسگزارم و امیدوارم روزی شاهنامه كه ضامن حیثت ماست، در مدرسه‌ها، دانشگاه‌ها و مراكز علمی طنین انداز شود.

دختر 13 ساله تاجیک حافظ شاهنامه بود

حسین طاهری، مدیر كل مركز هنرهای نمایشی نیز در این نشست گفت: از بخش‌های خصوصی كه سعی می‌كنند فرهنگ شاهنامه خوانی را زنده نگاه دارند، سپاسگزارم. چند سال پیش در سفری به تاجیكستان دختر 13 ساله‌ای را دیدم كه حافظ شاهنامه بود. با دیدن او به یاد حافظان قرآن كریم افتادم و البته غصه‌ هم خوردم كه چرا در بخش‌های دیگر دنیا به شاهنامه، این گوهر مكتوب ما ایرانیان توجه ویژه‌ دارند اما ما در كشورمان كمتر به اثر فردوسی اهمیت می‌دهیم.

در این نشست مناجات‌خوانی و نمایش‌خوانی شاهنامه با ضرب توسط یكی از هنرمندان جوان اجرا شد و سپس مهدی چایانی، نقال از استان همدانی قطعاتی از شاهنامه را اجرا كرد.

بعد از چایانی، سید مصطفی سعیدی، چهره پیشكسوت نقالی ایران روی صحنه آمد و ضمن اجرای بخشی از هفت خوان رستم گفت: 12 ساله بودم كه شاهنامه را نقل می‌كردم. جوان‌ترین نقال شاهنامه محسوب می‌شدم و هیچ گاه بدون وضو شاهنامه نمی‌خواندم. وی به قیاس برخی از آیات قرآن كریم با ابیاتی از شاهنامه فردوسی پرداخت و گفت آیا این سخنان در شاهنامه همان معانی قرآن نیست؟

میثم موحدی، رییس هیأت مدیره بنیاد فردوسی نیز گفت: در سال 2011 هنر نقالی در یونسكو به ثبت جهانی رسید اما سه سال گذشت تا ما بتوانیم این مهم را جشن بگیریم. سه نهاد یعنی بنیاد فردوسی، میراث فرهنگی و مركز هنرهای نمایشی بانی این ثبت بودند. نباید فكر كنیم كه با به ثبت رسیدن این هنر، كار ما به پایان رسیده است بلكه باید این هنر را بازشناسی كنیم و كارهای ارزنده‌تری در این حوزه انجام دهیم.

آیین گرامیداشت و جشن روز ملی فروسی و اعطای سند رسمی «هنر نقالی» در یونسكو به نهادهای پشتیبان جهانی، عصر جمعه 26 اردیبهشت در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار شد.

خبرگزاری ایبنا

  ناظری: شاهنامه حیثیت قوم ایرانی است

شهرام ناظری گفت: دستگاه‌های دولتی در سال‌های اخیر به گونه‌ای عمل كردند كه گویی شاهنامه برایشان مهم نیست. طی سال‌های اخیر حتی سنگ اندازی‌هایی برای مطرح نشدن شاهنامه صورت گرفت.

به گزارش خبرگزاری كتاب ایران(ایبنا) ناظری، خواننده موسیقی سنتی ایران، در آیین گرامیداشت و جشن روز ملی فردوسی و اعطای سند رسمی «هنر نقالی» در یونسكو به نهادهای پشتیبان جهانی که امروز عصر، جمعه 26 اردیبهشت برگزار شد گفت: 30 سال پیش صرفاً به دلیل علاقه‌ام به ادبیات حماسی درباره شاهنامه حرف می‌زدم اما این امكان وجود نداشت كه كاری روی شاهنامه انجام دهم. در آن سال‌ها به آثاری كه بر اساس شاهنامه تولید می‌شد مجوز نمی‌دادند.

وی افزود: 6 سال پیش شاهنامه را در فرانسه، ژاپن و امریكا اجرا كردم تا كسانی كه در داخل كشور زندگی می‌كردند، از رو رفتند و توانستم دو آلبوم در ایران تولید كنم.

شاهنامه یا فوتبال، كدام اهمیت بیشتری دارند؟

صاحب آلبوم «گل صد برگ» همچنین توضیح داد: برای شاهنامه باید اتفاق ویژه‌ای بیفتد. می‌بینید كه برای فوتبال چه كار می‌كنند اما برای شاهنامه كه شرف و كیش و آیین ما ایرانی‌هاست، این سالن خالی است. این علاقه را از مردم گرفته‌اند. امیدوارم در سال‌های آینده برای شاهنامه كارهایی جدی انجام دهند نه از جنس كارهای ساختگی و بی ریشه كه تا به حال شاهدش بوده‌ایم. شاهنامه حیثیت قوم ایرانی است. خوشبختانه به تازگی نسیمی كه بوی فرهنگ از آن به مشام می‌رسد، وزیدن گرفته و امیدوارم با برنامه‌های جدی و پیگیر نخستین گام‌ها برای اثر بزرگ فردوسی برداشته شود.

این خواننده موسیقی سنتی ایرانی اضافه كرد: طی این سال‌ها جریان‌های مخالفی نیز علیه شاهنامه وجود داشته و ما خوش شانس نبودیم كه از مواهبی كه به ما رسیده، نهایت استفاده را ببریم. آنچه امروز باید ارج نهاد، ایستادگی نقالان در فضایی نامناسب و روشن نگاه داشتن شعله‌ای كم سو از شاهنامه است. امیدوارم روزی مثل دهه‌های پیشین شاهنامه‌خوانی متداول شود. اگر امروز نتوانیم این رشته‌های فرهنگی را حفظ كنیم، جامعه دچار بی فرهنگی می‌شود؛ چنانچه امروز این اتفاق افتاده است.

صاحب آلبوم «بی قرار» یادآور شد: كسانی كه در این میان دلسوزند باید برنامه‌های ریشه‌ای و اصولی درباره شاهنامه اتخاذ كنند. از 30 سال پیش در هر برنامه‌ای كه به ویژه در دانشگاه‌ها درباره شاهنامه تدارك دیده‌اند، به دلیل عشق شخصی حضور یافته‌ام. همیشه آرزو داشتم شاهنامه را وارد كارهایم كنم اما غیر از نقالی كه آن را هم درست نشنیده‌ایم، مأخذ دیگری نداشتم.

100 سال هیچ خواننده‌ای شاهنامه نخواند

ناظری گفت: در 100 سال اخیر هیچ خواننده مطرحی دست روی شاهنامه نگذاشته. برای چنین كاری احتیاج داشتیم تا گروه‌های تحقیق، موسیقی و نقالی در اختیارمان بگذارند، اما ما با دست خالی داستان ضحاك و كاوه آهنگر را اجرا كردیم. از بنیادهایی كه در این راه قدم‌هایی برمی‌دارند سپاسگزارم و امیدوارم روزی شاهنامه كه ضامن حیثت ماست، در مدرسه‌ها، دانشگاه‌ها و مراكز علمی طنین انداز شود.

دختر 13 ساله تاجیک حافظ شاهنامه بود

حسین طاهری، مدیر كل مركز هنرهای نمایشی نیز در این نشست گفت: از بخش‌های خصوصی كه سعی می‌كنند فرهنگ شاهنامه خوانی را زنده نگاه دارند، سپاسگزارم. چند سال پیش در سفری به تاجیكستان دختر 13 ساله‌ای را دیدم كه حافظ شاهنامه بود. با دیدن او به یاد حافظان قرآن كریم افتادم و البته غصه‌ هم خوردم كه چرا در بخش‌های دیگر دنیا به شاهنامه، این گوهر مكتوب ما ایرانیان توجه ویژه‌ دارند اما ما در كشورمان كمتر به اثر فردوسی اهمیت می‌دهیم.

در این نشست مناجات‌خوانی و نمایش‌خوانی شاهنامه با ضرب توسط یكی از هنرمندان جوان اجرا شد و سپس مهدی چایانی، نقال از استان همدانی قطعاتی از شاهنامه را اجرا كرد.

بعد از چایانی، سید مصطفی سعیدی، چهره پیشكسوت نقالی ایران روی صحنه آمد و ضمن اجرای بخشی از هفت خوان رستم گفت: 12 ساله بودم كه شاهنامه را نقل می‌كردم. جوان‌ترین نقال شاهنامه محسوب می‌شدم و هیچ گاه بدون وضو شاهنامه نمی‌خواندم. وی به قیاس برخی از آیات قرآن كریم با ابیاتی از شاهنامه فردوسی پرداخت و گفت آیا این سخنان در شاهنامه همان معانی قرآن نیست؟

میثم موحدی، رییس هیأت مدیره بنیاد فردوسی نیز گفت: در سال 2011 هنر نقالی در یونسكو به ثبت جهانی رسید اما سه سال گذشت تا ما بتوانیم این مهم را جشن بگیریم. سه نهاد یعنی بنیاد فردوسی، میراث فرهنگی و مركز هنرهای نمایشی بانی این ثبت بودند. نباید فكر كنیم كه با به ثبت رسیدن این هنر، كار ما به پایان رسیده است بلكه باید این هنر را بازشناسی كنیم و كارهای ارزنده‌تری در این حوزه انجام دهیم.

آیین گرامیداشت و جشن روز ملی فروسی و اعطای سند رسمی «هنر نقالی» در یونسكو به نهادهای پشتیبان جهانی، عصر جمعه 26 اردیبهشت در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار شد.

خبرگزاری ایبنا

شاهنامه حرف می‌زدم اما این امكان وجود نداشت كه كاری روی شاهنامه انجام دهم. در آن سال‌ها به آثاری كه بر اساس شاهنامه تولید می‌شد مجوز نمی‌دادند.
وی افزود: 6 سال پیش شاهنامه را در فرانسه، ژاپن و امریكا اجرا كردم تا كسانی كه در داخل كشور زندگی می‌كردند، از رو رفتند و توانستم دو آلبوم در ایران تولید كنم.

شاهنامه یا فوتبال، كدام اهمیت بیشتری دارند؟
صاحب آلبوم «گل صد برگ» همچنین توضیح داد: برای شاهنامه باید اتفاق ویژه‌ای بیفتد. می‌بینید كه برای فوتبال چه كار می‌كنند اما برای شاهنامه كه شرف و كیش و آیین ما ایرانی‌هاست، این سالن خالی است. این علاقه را از مردم گرفته‌اند. امیدوارم در سال‌های آینده برای شاهنامه كارهایی جدی انجام دهند نه از جنس كارهای ساختگی و بی ریشه كه تا به حال شاهدش بوده‌ایم. شاهنامه حیثیت قوم ایرانی است. خوشبختانه به تازگی نسیمی كه بوی فرهنگ از آن به مشام می‌رسد، وزیدن گرفته و امیدوارم با برنامه‌های جدی و پیگیر نخستین گام‌ها برای اثر بزرگ فردوسی برداشته شود.
این خواننده موسیقی سنتی ایرانی اضافه كرد: طی این سال‌ها جریان‌های مخالفی نیز علیه شاهنامه وجود داشته و ما خوش شانس نبودیم كه از مواهبی كه به ما رسیده، نهایت استفاده را ببریم. آنچه امروز باید ارج نهاد، ایستادگی نقالان در فضایی نامناسب و روشن نگاه داشتن شعله‌ای كم سو از شاهنامه است. امیدوارم روزی مثل دهه‌های پیشین شاهنامه‌خوانی متداول شود. اگر امروز نتوانیم این رشته‌های فرهنگی را حفظ كنیم، جامعه دچار بی فرهنگی می‌شود؛ چنانچه امروز این اتفاق افتاده است.
صاحب آلبوم «بی قرار» یادآور شد: كسانی كه در این میان دلسوزند باید برنامه‌های ریشه‌ای و اصولی درباره شاهنامه اتخاذ كنند. از 30 سال پیش در هر برنامه‌ای كه به ویژه در دانشگاه‌ها درباره شاهنامه تدارك دیده‌اند، به دلیل عشق شخصی حضور یافته‌ام. همیشه آرزو داشتم شاهنامه را وارد كارهایم كنم اما غیر از نقالی كه آن را هم درست نشنیده‌ایم، مأخذ دیگری نداشتم.

100 سال هیچ خواننده‌ای شاهنامه نخواند
ناظری گفت: در 100 سال اخیر هیچ خواننده مطرحی دست روی شاهنامه نگذاشته. برای چنین كاری احتیاج داشتیم تا گروه‌های تحقیق، موسیقی و نقالی در اختیارمان بگذارند، اما ما با دست خالی داستان ضحاك و كاوه آهنگر را اجرا كردیم. از بنیادهایی كه در این راه قدم‌هایی برمی‌دارند سپاسگزارم و امیدوارم روزی شاهنامه كه ضامن حیثت ماست، در مدرسه‌ها، دانشگاه‌ها و مراكز علمی طنین انداز شود.

دختر 13 ساله تاجیک حافظ شاهنامه بود
حسین طاهری، مدیر كل مركز هنرهای نمایشی نیز در این نشست گفت: از بخش‌های خصوصی كه سعی می‌كنند فرهنگ شاهنامه خوانی را زنده نگاه دارند، سپاسگزارم. چند سال پیش در سفری به تاجیكستان دختر 13 ساله‌ای را دیدم كه حافظ شاهنامه بود. با دیدن او به یاد حافظان قرآن كریم افتادم و البته غصه‌ هم خوردم كه چرا در بخش‌های دیگر دنیا به شاهنامه، این گوهر مكتوب ما ایرانیان توجه ویژه‌ دارند اما ما در كشورمان كمتر به اثر فردوسی اهمیت می‌دهیم.
در این نشست مناجات‌خوانی و نمایش‌خوانی شاهنامه با ضرب توسط یكی از هنرمندان جوان اجرا شد و سپس مهدی چایانی، نقال از استان همدانی قطعاتی از شاهنامه را اجرا كرد.
بعد از چایانی، سید مصطفی سعیدی، چهره پیشكسوت نقالی ایران روی صحنه آمد و ضمن اجرای بخشی از هفت خوان رستم گفت: 12 ساله بودم كه شاهنامه را نقل می‌كردم. جوان‌ترین نقال شاهنامه محسوب می‌شدم و هیچ گاه بدون وضو شاهنامه نمی‌خواندم. وی به قیاس برخی از آیات قرآن كریم با ابیاتی از شاهنامه فردوسی پرداخت و گفت آیا این سخنان در شاهنامه همان معانی قرآن نیست؟
میثم موحدی، رییس هیأت مدیره بنیاد فردوسی نیز گفت: در سال 2011 هنر نقالی در یونسكو به ثبت جهانی رسید اما سه سال گذشت تا ما بتوانیم این مهم را جشن بگیریم. سه نهاد یعنی بنیاد فردوسی، میراث فرهنگی و مركز هنرهای نمایشی بانی این ثبت بودند. نباید فكر كنیم كه با به ثبت رسیدن این هنر، كار ما به پایان رسیده است بلكه باید این هنر را بازشناسی كنیم و كارهای ارزنده‌تری در این حوزه انجام دهیم.
آیین گرامیداشت و جشن روز ملی فروسی و اعطای سند رسمی «هنر نقالی» در یونسكو به نهادهای پشتیبان جهانی، عصر جمعه 26 اردیبهشت در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار شد.
خبرگزاری ایبنا