کزازی: خواندن «ملت عشق» می‌تواند برای هر دلبسته فرهنگ ایران خوشایند باشد

1395/1/21 ۱۱:۰۹

میرجلال‌الدین کزازی، مترجم، نویسنده و پژوهشگر ادبی مطالعه کتاب «ملت عشق» نوشته الیف شافاک با ترجمه ارسلان فصیحی را به مخاطبان پیشنهاد داد و گفت: ساختار این داستان بلند به گونه‌ای است که برای هر ایرانی دلبسته به فرهنگ و ادب و عرفان ایران، می‌تواند خوشایند باشد. وی همچنین از نگارش گزارش سفر اخیر خود به پاریس خبر داد.

 گرم نگارش گزارش سفرم به پاریس هستم
 
 
میرجلال‌الدین کزازی، مترجم، نویسنده و پژوهشگر ادبی مطالعه کتاب «ملت عشق» نوشته الیف شافاک با ترجمه ارسلان فصیحی را به مخاطبان پیشنهاد داد و گفت: ساختار این داستان بلند به گونه‌ای است که برای هر ایرانی دلبسته به فرهنگ و ادب و عرفان ایران، می‌تواند خوشایند باشد. وی همچنین از نگارش گزارش سفر اخیر خود به پاریس خبر داد.

 
میرجلال‌الدین کزازی درباره کتاب پیشنهادی خود برای مطالعه عنوان کرد: کتابی که هم‌ اکنون گرم خواندن آن هستم، کتاب «ملت عشق» نوشته الیف شافاک است که ارسلان فصیحی آن را به فارسی برگردانده و این کتاب را دوستی سخن‌سنج و کتاب‌شناس به من ارمغان کرده است.

وی با اشاره به دلایل پیشنهاد مطالعه این کتاب گفت: این کتاب از آن ‌روی برای من دلپذیر است که زمینه آن با فرهنگ و ادب ایران پیوند دارد. کتاب داستانی است بلند یا به سخن دیگر دو داستان است که در هم تنیده شده‌اند.

این نویسنده و مترجم درباره روایت این کتاب توضیح داد: این کتاب از سویی داستان خانواده‌ای آمریکایی در این روزگار است که از زبان بانوی این خانواده بازگفته می‌شود. این بانو ویراستار کتاب هم هست. ناشر کتابی را برای او می‌فرستد که او بخواند، فشرده‌ای از کتاب را بنویسد و دید و داوری خود را نیز درباره آن بیان کند اما از سوی دیگر داستانی است که سرگذشت پیر بزرگ شمس تبریزی در پیکره داستانی آن بازگفته شده است.

کزازی ادامه داد: داستان از این پس به گونه‌ای دوگانه پی گرفته می‌شود، بخشی داستان آن بانو و بخش دیگر دنباله داستان شمس است. ساختار این داستان بلند به گونه‌ای است که برای هر ایرانی دلبسته به فرهنگ و ادب و عرفان ایران، می‌تواند خوشایند باشد. هرچند به دریغ باید گفت نشانه‌ها و بازتاب‌های ایرانی در آن پرشمار نیست.

وی در ادامه درباره جدیدترین آثار در دست نگارش خود نیز گفت: هم اکنون گرم نوشتن گزارشی از سفرم به پاریس هستم که هفته گذشته به انجام رسیده بود. چندی بود که آن شیوه پیشین را به کناری نهاده بودم و گزارش سفرهای خویش را نمی‌نوشتم. اما دو انگیزه باعث شد که دیگر بار بیاغازم به نوشتن گزارش سفر.

این پژوهشگر ادبی ادامه داد: یکی از آن انگیزه‌ها این بود که این سفر، سفری بود که می‌شایست که دریافت‌ها و دیدگاه‌های خود را درباره آنچه دیده، آزموده و شنیده‌ام بنویسم، زیرا پاریس شهری تاریخی و هنری است و ز هرگوشه از آن نشانی از هنر به ویژه هنرهای دیداری چشم‌نوازی می‌کند. انگیزه دیگر خواهش و پافشاری دوستان سخن سنج و ادب دوست بود که از من می‌خواستند که آن شیوه پیشین را همچنان پی بگیرم و گزارش سفرهای خویش را بنویسم.

منبع: ایبنا