دیوان سحاب

از ناشناسی به روزگار فتحعلی شاه قاجار، با تخلص «سحاب» در حدود 3260 بیت. غزلیاتی است به ترتیب حروف ابجد. سپس مخمس و آنگاه مثنوی، با این سرآغاز: چه شد که چرخ جفا پیشه کرد میل وفا/ هزار گونه اساس نشاط کرد بپا. 
آغاز (موجود):   یکی بی‌رنگی ز آلوده ز اطوار سحاب اندیشه‌ها داری/ دلی دارم امید وصالت شاد از این شبها. 
انجام:   
در بوتۀ تیز گهی بسوزم چون شمع
بـا قامت خم گهی بنالم چون چنگ
منابع دیگر:   مشترک 9/2110 «دیوان سحاب» چند تن.