موسیقی مذهبی بخشی مهم از گنجینه‌های میراث معنوی کشور و سنت‌های موسیقایی ما محسوب می‌شود که به‌صورت سینه به سینه به ما انتقال داده شده است. بخشی از این میراث پراهمیت در گذرزمان و دراثر تغییرات دوران جدید از اصالت‌های پیشین و ساختار تعریف شده آن دور شده است.

در فرهنگ موسیقایی مردم آذربایجان، موسیقی عاشیقی اساس و ساختار سنت‌های خنیاگری و موسیقی قومی آنان را تشکیل می‌دهد و یکی از قدیمی‌ترین و اصیل‌ترین مکاتب موسیقی مقامی در ایران محسوب می‌شود. موسیقی عاشیقی درجایگاه موسیقی کلاسیک مردم آذربایجان، از فرم و اجزایی تعریف شده و نظام‌مند برخوردار است. این رپرتوار متشکل از مجموعه‌ مقام‌ها و لحن‌هایی است که درقدیمی‌ترین شکل اجرایی خود با سازعاشیقی موسوم به «قوپوز» و «آواز» بیان می‌شود