پژوهشی تازه در پیرامون جایگاه آتشکده آذر گشسب / غلامحسین صدری افشار

می‌توان باور داشت که یکی از سال‌دارترین جایگاه‌های فرهنگ ایران ناشناس مانده است. این گمنامی از آن‌روست که در گذشته دور از راه کاروانی (ترانزیتی) بود و آشوب و بلوا بر آن فرمانروایی داشت و نیز انصاف باید داد که ساکنانش را نیز از همت پژوهش، کاوش بهره‌ئی گزاف نیست.

 

می‌توان باور داشت که یکی از سال‌دارترین جایگاه‌های فرهنگ ایران ناشناس مانده است. این گمنامی از آن‌روست که در گذشته دور از راه کاروانی (ترانزیتی) بود و آشوب و بلوا بر آن فرمانروایی داشت و نیز انصاف باید داد که ساکنانش را نیز از همت پژوهش، کاوش بهره‌ئی گزاف نیست.

این شهر باستانی سه هزار ساله رضائیه است که در روزگاران پیشین اورمیه اورمی – اورمیه و ارومی و ارمی نامیده شده است . سیاحان و جغرافی نویسان با آبادانی و فراوانی میوه‌اش ستوده‌اند. ( از آن‌جمله ‌اند یاقوت و حمدالله مستوفی) اورمیه بتاویل دانشمندان کلمه‌ایست سامی و مرکب از اور شهر یا جایگاه و میه آب که آبشهر یا آبگاهش میتوان نام برد. و این از آنروست که ااورمیه در کنار دریاچه‌ئی بزرگ و در میان چند رود خرد و کلان جای دارد. شاید این شهر در روزگاران اشکانیان و ساسانیان نام دیگری نیز در دفاتر رسمی دیوانی داشته است و تاریخ ایران و تاریخ تمدن باستناد ماخذ رومی در هنگام جنگ خسرو پرویز و هراکلس نام آن را کلورومیا نوشته‌اند.

وحید اردیبهشت 1346 شماره 41

دریافت مقاله

 

منبع: پرتال جامع علوم انسانی