چهار واژه دخیل سُغدی در هدایة المتعلمین فی الطب / حسن رضایی باغ بیدی

هدایة المتعلین فی الطلب کهن ترین کتاب فارسی در علم پزشکی است که تاکنون به دست ما رسیده است. مولف آن ابوبکر ربیع بن احمد الاخوینی از اهالی بخارا و شاگرد یکی از شاگردان محمد بن زکریای رازی بوده است که در اواسط قرن چهارم هجری می زیست. این اثر گران بها از جهات مختلف مانند تاریخ پزشکی ایران، شیوه نگارش واژه ها، و واژه های سغدی به کتاب او راه یافته اند.

 

هدایة المتعلین فی الطلب کهن ترین کتاب فارسی در علم پزشکی است که تاکنون به دست ما رسیده است. مولف آن ابوبکر ربیع بن احمد الاخوینی از اهالی بخارا و شاگرد یکی از شاگردان محمد بن زکریای رازی بوده است که در اواسط قرن چهارم هجری می زیست. این اثر گران بها از جهات مختلف مانند تاریخ پزشکی ایران، شیوه نگارش واژه ها، و واژه های سغدی به کتاب او راه یافته اند.

آنچه در این مقاله می آید، بررسی چهار واژه از این کتاب است که تاکنون معنایی برایشان پیش نهاد نشده است. نگارنده این ها را واژه های دخیل سغدی می داند. از آنجا که مولف کتاب از اهالی بخارا بوده و بخارا یکی از مهم ترین مراکز سغدیان بوده است، این واژه های سغدی به کتاب او راه یافته اند.

نامه فرهنگستان پاییز 1375 شماره 7

 

دریافت مقاله

 

منبع: پرتال جامع علوم انسانی