اخبار

با بیان این‌که رونویسی از ترجمه دیگران نوعی دستبرد است، اظهار کرد: چنین پدیده‌ای احتمالا وقتی پیش می‌آید که اقبال به کتاب در جامعه افت کند و کتاب از متن جامعه به حاشیه رانده شود. در آن صورت مانند هر پدیده حاشیه‌ای آسیب‌پذیر می‌شود. چون مخاطبان هنر هستند که هنر را سالم، پویا و به دور از گزند نگاه می‌دارند.

هر بار که در مطبوعات مصاحبه‌ای در باب ترجمه پیش می‌آید، خاصه ترجمه شعر، و احیاناً نظر بر این قرار می‌گیرد که شعر ترجمه‌ناپذیر است، در تأیید این نظر معمولاً حافظ را مثال می‌زنند. البته مصاحبه مطبوعاتی را نمی‌توان به ‌اندازه نظریه مستقل علمی جدی گرفت. هدف این چند سطر مختصر هم رفتن تا به حیطه نظریه‌پردازی نیست، بلکه بیشتر میدان‌دادن به یک بدبینی است. بدبینی‌ای که در پس تأکید بر ترجمه‌ناپذیری شعر حافظ گمان به یک احساس کمبود ملی می‌برد. کمبودی که شاید می‌خواهد بگوید ما ایرانی‌ها یا فارسی‌زبانان در دنیای هنر یک شخصیت انکارناپذیر جهانی داریم و او هم در چنان بلندایی ایستاده است که دست هیچ زبان و ملت دیگری به دامن کلامش نمی‌رسد.

کافکا در سال 1883 در پراگ به دنیا آمد و در سال 1924 در آستانه 40سالگی در وین در گذشت. در حاشیه جامعه ادبی روزگار خود می‌زیست و بعد از جنگ جهانی دوم بود که جهانی شد. در زندگیش کودکی بود رویاپرداز در خانواده‌ای کاسبکار، جوانی بی‌گرایش دینی در میان اقلیت یهودی و شهروندی خواهی نخواهی یهودی در جامعه‌ای مسیحی؛ و به این ترتیب مصداق کامل این سخن دورنمات که: «هر انسان یک نمایشنامه خاص خود است، خواهی خنده‌آور باشد یا غمبار و بسا که این هر دو است، هم خنده‌آور، هم غمبار. انسان چنان پیچیدگی دارد که جز در فردیت تجلی نمی‌یابد.

»از نگاه جنون» گزیده‌ای است از داستان‌های آلمانی از قرن هجدهم به این سو، که بر اساس نگاه به جهان جنون در گستره ادبیات آلمانی، توسط محمود حدادی انتخاب و ترجمه شده‌اند. این مجموعه 23 داستان از 14 نویسنده آلمانی را دربرگرفته و در بین این نویسندگان هم چهره‌های مشهور و هم چهره‌های کمتر شناخته شده دیده می‌شوند.